Verslag 2 december, ASS en mentale leeftijd

Mentale leeftijd is de leeftijd die overeenkomt met het verstandelijk niveau en het gedrag wat je daarbij vertoont (ontwikkelingsniveau). Iemand met een kalenderleeftijd van 18 jaar kan met betrekking tot zijn spelgedrag 10 jaar  zijn, zijn sociale gedrag 4 jaar zijn terwijl hij op het gebied van natuurkunde 40 jaar kan zijn. Op sommige gebieden is er dus sprake van een vertraging terwijl er op andere gebieden sprake kan zijn van een versnelling. 

Na bovenstaande introductie vroeg Sandra aan ons of wij het gevoel hebben op sommige gebieden ouder of jonger te zijn dan onze mentale leeftijd.

De volgende reacties kwamen hierop:

·       Wordt door andere mensen wel eens als kind behandeld terwijl zij zichzelf niet zo voelt

·       Wordt wel eens kinderachtig gevonden

·       Graag kleuren in een kleurboek

·       Soms heel naïef zijn; het niet aanvoelen dat andere mensen (bijvoorbeeld collega`s) een politiek spel spelen

·       Voelt zichzelf als kind wat zich uit door bijvoorbeeld op een speciale manier opgerold in bed te liggen (net zoals vroeger)

·       Zich jonger gedragen dan de werkelijke leeftijd wat zich kan uiten in kinderlijk of uitbundig gedrag

·       In de puberteit zich juist ouder voelen als de andere pubers. Zich niet prettig voelen met de gesprekken over uitgaan, muziek, kleding, make-up

·       Zich juist ouder voelen (mentaal) in gesprekken met anderen; veelal oudere vriendinnen hebben en zich meer op gemak voelen bij oudere mensen.

·       Merkt verschil in leeftijden bij zichzelf maar doet enorm haar best om zich aan te passen aan het gedrag dat bij haar leeftijd hoort. Hierdoor ervaart ze vaak een zwaarmoedig gevoel

We hebben doorgepraat over het accepteren van verschillende leeftijden in jezelf en hoe ermee om te gaan m.b.t. de buitenwereld.

Voor de volgende maand, 6 januari 2016 is het thema: ASS en emotieregulatie

Van mensen met autisme wordt weleens gezegd dat ze geen emoties voelen maar dat is niet waar. Mensen met autisme worden vaak overspoeld door gevoelens maar vinden het vaak moeilijk om te verwoorden wat ze voelen.

Het herkennen van emoties is belangrijk omdat je je emoties niet kunt beheersen als je ze niet herkent.

Pas als je emoties bij jezelf herkent kun je ook leren hoe je daar mee om wilt gaan. Als je moties bij jezelf herkent gaat het je vaak ook beter lukken om emoties bij andere mensen te herkennen waardoor je andere mensen soms beter kunt begrijpen.

Hoe zit het met jouw emoties? Herken je ze en kun je ze uiten op de wijze waarop je ze wilt uiten?

Of heb je moeite met het reguleren van je emoties. Wat is het effect op je omgeving? 

Je bent van harte welkom als je hierover met andere vrouwen wilt praten.

Verslag van 4 november: ASS en comorbiditeit

We begonnen met een voorstelrondje en daarna ging Sandra de kring rond met de vraag welke comorbiditeiten de aanwezige vrouwen hebben. 

Dit waren o.a.: depressiviteit en somberheid, bipolair, OCP (obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis), angststoornis, eetstoornis, hoogsensiviteit, dwangstoornis (smetvrees) en slaapstoornis.

Het was opvallend dat onder de aanwezige vrouwen van deze avond niemand ADHD / ADD noemde. Toevallig was er deze avond niemand met deze stoornis. 

Meerdere vrouwen kregen eerst een andere diagnose voordat er een ASS werd vastgesteld.  

Veel aparte diagnoses zijn in feite onderdeel van het autisme; door moeite te hebben met het begrijpen van de sociale wereld kunnen bijvoorbeeld angststoornissen ontstaan. Door onderprikkeling kun je somber of depressief worden. Iets dat je bij vrouwen met autisme vaak tegenkomt.  

Het obsessieve gedrag kan een compensatie zijn voor de dingen waar je geen controle over kunt uitoefenen, die je overkomen.  

Door therapie kan men leren om duidelijk te maken wat je nodig hebt. Ook hoe iets voor jou werkt en kunnen aangeven dat je ergens moeite mee hebt. Een aantal vrouwen geven aan hier positieve ervaringen mee te hebben.

Voor de volgende maand, woensdag 2 december, is het thema: ASS en mentale leeftijd. 

Mentale leeftijd is de leeftijd die overeenkomt met het verstandelijk niveau en het gedrag wat je daarbij vertoont (ontwikkelingsniveau). Ieder mens met autisme heeft een diversiteit aan leeftijden in zichzelf. Iemand met een kalenderleeftijd van 18 jaar kan met betrekking tot zijn spelgedrag 10 jaar  zijn, zijn sociale gedrag 4 jaar zijn terwijl hij op het gebied van natuurkunde 40 jaar kan zijn. Op sommige gebieden is er dus sprake van een vertraging terwijl er op andere gebieden sprake kan zijn van een versnelling.  Hoe is dit bij jou? Herken je dit?

Je bent van harte welkom als je hierover met andere vrouwen wilt praten.

Verslag 7 oktober: ASS en sociale (on)handigheid

We begonnen met een voorstelrondje omdat er 3 nieuwe vrouwen aanwezig waren.

Daarna stelde Sandra de vraag: voel jij je sociaal onhandig? Eigenlijk voelde elke vrouw zich wel sociaal onhandig. Het volgende werd aangegeven:

·       moeite hebben met ‘prietpraat’

·       bij binnenkomst zich onzeker voelen; niet weten wat te doen (hand geven, hoi zeggen of meteen gaan zitten)

·       te lang blijven piekeren over situaties die niet goed zijn gegaan

·       iets verkeerds zeggen bij onderwerpen als ziekte of dood, mede omdat je er vaak wat anders tegen aan kijkt dan de neuro typische mens

·       in de loop der jaren wel geleerd hoe te gedragen bij andere mensen maar kost veel energie

·       als je zegt wat je denkt, kan het afgekeurd worden door andere omstanders. (te direct)

·       het maakt uit in welke omgeving je bent (technische omgeving, politieke omgeving of vergadering)

·       moeite hebben met de ‘politieke’ communicatie van collega`s

·       alles wat je zegt moet ingekleed worden anders wordt het als te direct of onaardig opgevat

·       bovengemiddeld gevoel voor rechtvaardigheid; dus geen leugentjes om iets voor elkaar te krijgen

·       niet soepel kunnen omgaan met de sociale regels op het werk

·       afhaken als mensen grapjes maken (het niet snappen)

·       de ervaring hebben dat meepraten in een groep niet goed gaat; het gesprek valt stil na een opmerking gemaakt te hebben

·       langs elkaar heen praten omdat je anders denkt

Sandra gaf aan dat ook neuro typische mensen niet altijd weten hoe om te gaan in sociale situaties. Het is belangrijk dat je een keus maakt waar je zelf achter staat. Zoals wel of geen hand geven als je ergens binnenkomt. Waar voel je je zelf goed bij? Dus meer uitgaan van wat je zelf prettig vindt en minder proberen te bedenken hoe je overkomt op de ander.

Voor de volgende maand, woensdag 4 november is het thema: ASS en comorbiditeit.

Comorbiditeit is het voorkomen van twee of meer stoornissen of aandoeningen bij dezelfde persoon. Bij mensen met autisme komt comorbiditeit vaak voor. Zo zie je vaak de combinatie autisme en ADHD. Ook autisme en depressie, autisme en eetstoornis, autisme en angststoornis, autisme en verslaving en autisme en obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis komen regelmatig samen voor. Het is wel de vraag of het toevallig twee voorkomende aandoeningen zijn of dat het een uit het ander voortkomt.

Heb jij naast je autisme te maken met nevenproblematiek en hoe ga je hiermee om?

Op deze avond kun je met andere ASS-vrouwen hierover ervaringen uitwisselen en misschien kunnen we elkaar tips aanreiken.

Je bent van harte welkom.

Verslag van 2 september: ASS en jezelf zijn

We begonnen de avond met een kennismakingsronde en daarna stelde Sandra de vraag: ‘Waar kun je jezelf zijn’. Hier kwamen de volgende reacties op: thuis, in de natuur, soms bij een vriend(in), als je alleen bent en bij huisdieren.

Wanneer ben je jezelf? Als kind is het nog makkelijk om jezelf te zijn; als je ouder bent ga je steeds meer/vaker een rol spelen. Na de diagnose lijkt het wel of je jezelf helemaal kwijt bent. Je weet niet goed wie je nu zelf bent en wat de rol van het autisme is.

Anderen hebben het gevoel dat na de ASS-diagnose dingen meer op zijn plek vallen. Je kunt nu beter de keus maken hoe je je gaat gedragen. Sommigen voelen zich onzekerder nadat ze net de diagnose ASS hebben gekregen. Voorheen dachten ze dat iedereen hetzelfde dacht als zichzelf.

Ieder heeft zijn eigen persoonlijkheid; net na je diagnose start in feite een zoektocht naar wat is ‘aangeleerd’ en wat is vanuit jezelf – je eigen gedrag. Men wil aardig gevonden worden en daarom past men het eigen gedrag aan; voor een aantal onder ons voelt dat alsof we een rol spelen.

Het aanpassen kan doorslaan naar lichamelijke spanning, zoals: bibbers in de maag / buik, naar de wc moeten of `s nachts enge dromen krijgen.

Door niet jezelf te zijn, kun je letterlijk ‘vastlopen’, compleet met lichamelijke klachten. Het werkt ook via je gevoel, niet alleen via het denkgedrag. Als mens met een autistisch brein heb je de neiging je te gedragen  zoals anderen dat doen of verwachten, daarom ben je vaak niet jezelf in gezelschap.

Als je vaak alleen bent dan ga je op den duur ook anders doen. (je eigen identiteit kan verdwijnen)

Het gaat erom dat als je je aanpast je daarin een eigen keuze hebt gemaakt. Bijvoorbeeld omdat je graag ergens bij wilt zijn of bij wilt horen of omdat je een bepaald doel wilt bereiken.

Voor de volgende maand, woensdag 7 oktober, is het gespreksthema: ASS en sociale (on)handigheid.

Mensen met autisme hebben moeite met ‘invoelen’ en ‘aanvoelen’ van wat er in een andere persoon gebeurt. Daardoor is de kans op een “faux pas” groter dan bij de niet autistische mens.

Een faux pas is een overtreding van de sociale regels of etiketten door het niet waarnemen van bepaalde signalen, verkeerd interpreteren van de sociale regels en cultuur of niet op de hoogte zijn hiervan.

Betrap jij of je omgeving je weleens op een “faux pas”. Hoe ga je hiermee om? Kun je het van je af laten glijden? Belemmert het jou om mee te praten in een gesprek of contact te maken? 

Verslag van 3 juni: ASS en stress

Na een voorstelrondje geeft Sandra uitleg over het stressmechanisme. Het stressmechanisme is een overblijfsel uit de oertijd. Het geluid van een roofdier bracht het lichaam in staat van paraatheid. De hartslag en ademhaling gaan omhoog . Er komen vetten en suikers vrij zodat de spieren extra kunnen presteren. Dit is zowel belangrijk bij vechten als bij vluchten. Mensen raken gestrest bij zowel positieve als negatieve spanning.

De aanwezige vrouwen gaven aan de meeste stress te krijgen van:

Tijdsdruk

Interactie met mensen (onbegrepen voelen)

Omgang met mensen

Te veel willen doen

Geen overzicht hebben

Irritante geluiden (verkeersgeluiden, geluid van water)

Post

Telefoneren

Drukke omgeving (mensen, geluiden)

Het steeds moeten aanpassen

Mensen zeggen iets en doen het dan niet

Reacties hierop zijn:

In jezelf terugtrekken

Voor zich uit staren en niets meer opnemen van wat er gezegd wordt

Jeuk aan het lichaam, door de druk

Enorme moeheid, in slaap vallen,

Sneller boos worden

Om weer in balans te komen reageren we individueel zeer verschillend: de een gaat het huis opruimen, keukenkastjes ordenen, allerlei dingen door elkaar doen, ritueeltjes uitvoeren, het dwangmatige wordt erger, de (woon)omgeving willen controleren, of  het huis uitgaan om te gaan wandelen of te gaan fietsen.

Hoe krijgen we de stress omlaag: spelletjes gaan doen (meestal op de computer), wandelen of fietsen, bewegen, weggaan uit de situatie of weg van het lawaai, mindfulness en stoom afblazen maar niet antwoorden.

In de maanden juli en augustus is er géén Autivrouwencafé wegens vakantie.

Op 2 september is de volgende bijeenkomst en het thema is: ASS en jezelf zijn.

Lukt het jou om altijd jezelf te blijven of blijf je jezelf aanpassen aan de (on)geschreven regels van 

de NT-er?

Veel vrouwen met autisme maken, na het krijgen van de diagnose, de keus over hoe ze verder willen gaan. Blijf je doorgaan met jezelf aan te passen aan de omgeving of laat je het autisme meer toe in je leven?

De ene autivrouw zal hiermee anders omgaan dan de andere autivrouw en tijdens deze avond kun je je ervaringen met andere autivrouwen delen.

Je bent van harte welkom! 

Verslag van 6 mei: ASS en voeding

Er werd deze avond gesproken over autisme en voeding. Sandra begon met de vraag of wij last hebben van voedingsallergieën. Een aantal mensen gaven aan reacties te krijgen na het eten van bepaalde voedingsmiddelen. Vervolgens kwam ter sprake dat sommige vrouwen geen hongergevoel ervaren en iemand gaf aan dat ze ging eten terwijl ze eigenlijk alleen maar dorst had.

Hongergevoel uit zich in chagrijnigheid; je suikerspiegel zakt en je voelt dat je trillerig wordt, vervolgens slaat je stemming om. De structuur van het eten is voor sommige mensen een probleem; het voelt niet goed in de mond en het staat haar tegen om het te eten.

Een spastische darm zorgt er ook voor dat je niet alles kan eten; buik- en maagpijn zorgen tevens voor moeheid en chagrijnigheid.

Het doet er voor sommige vrouwen ook toe op welke manier het eten op het bord ligt, vetrandjes moeten van het vlees af en tafelmanieren spelen een rol mee. Niet iedereen kan er tegen als  huisgenoten bijvoorbeeld smakken, slurpen of met het bestek over het bord krassen. Veel van de vrouwen gaven aan altijd hetzelfde te eten op de boterham.

Koken van een warme maaltijd is moeilijk en wordt niet of nauwelijks gedaan vanwege het ontbreken van de energie. Iemand zei dat ze vaak de neiging heeft om geen warm eten klaar te maken als ze alleen is.

We bespraken over mogelijkheden hoe dit anders gedaan kan worden. Iemand gaf aan kant en klare maaltijden te krijgen via de SWOA. (maaltijdvoorzieningen voor de ouderen in Arnhem) Of je kan voorgesneden groenten kopen in de supermarkt. Een vrouw vertelde het in delen te doen met: in de ochtend het warme eten te koken, laten afkoelen, na een rustmoment de afwas doen en `s avonds de maaltijd weer opwarmen. Als je een partner hebt dan zou je samen kunnen koken. Er werd nog gemeld dat er op internet een website is voor maaltijden: www.thuisafgehaald.nl

Voor de volgende maand, woensdag 3 juni is het thema: ASS en stress

Stress is een natuurlijke reactie van het lichaam. Een bepaalde spanning die je alert maakt en daardoor vaak voor zorgt betere prestaties. Toch hebben we het meestal pas over stress als we teveel spanning ervaren.

Karl Albrecht, iemand die veel stressreductieprogramma’s ontwikkeld heeft onderscheidt vier categorieën stress: tijdsdruk, angst voor de toekomst, situationele stress en angst voor mensen. Hoe is dit bij jou, waar krijg jij stress van en hoe ga je daar mee om? Ervaren mensen met autisme meer stress dan een NT-er? Wellicht kunnen we elkaar tips geven om beter om te gaan met stress.

Je bent van harte welkom om hierover te praten met andere autivrouwen. 

Verslag van 1 april: ASS en vriendinnen

Het gesprek begon met de rondvraag of wij vriendinnen hebben en al snel maakten we een onderscheid in hartsvriendinnen, vriendinnen, jeugdvriendinnen en ex vriendinnen.

We bespraken: ‘wanneer noem je iemand een vriendin’? Als reacties kwamen o.a.: als je er voor elkaar kan zijn (binnen je eigen mogelijkheden en grenzen), als je jezelf mag zijn bij de ander, als je elkaar op dingen kan aanspreken en als je op een lijn zit in gesprekken.

Bij een hartsvriendin is er een sterk gevoel van ‘hart tot hart’ en diepgang in de gesprekken, met een jeugdvriendin doe je samen leuke dingen en zijn de gesprekken oppervlakkiger.

Tijdens het gesprek werd het onderscheid gemaakt tussen een ‘maatje’ en een ‘vriendin’. Bij een ‘maatje’ is het contact meer gericht op activiteiten met elkaar doen en de gesprekken zijn oppervlakkiger. Bij een vriendin is de vriendschap gebaseerd op het gevoel. Als je elkaar lange tijd niet meer gezien hebt, kan de vriendschap weer verder gaan waar het gebleven was. Er is een klik en je voelt elkaar aan.

Op de vraag of wij vroeger vriendinnen hadden, kwam als reactie: er werd veel meer buiten gespeeld en daar waren altijd wel kinderen waar je mee kon spelen. Al gold dit niet voor iedereen. Niet iedereen had nu nog contact met vriendinnen van vroeger.

Een aantal vrouwen gaven aan wel behoefte te hebben aan vriendinnen maar meer in de zin van ‘samen leuke dingen mee doen zonder diepgaande gesprekken’. Terwijl een paar vrouwen het tegenovergestelde aangaven; zij hebben behoefte aan vriendinnen bij wie ze echt een goed gevoel hebben om mee te kunnen praten in de zin van ‘hart tot hart’.

Het behouden van vriendinnencontact is niet bij iedereen makkelijk en nieuwe contacten maken wordt door een aantal vrouwen als een moeilijke opgave benoemd.

Sandra eindigde dit themagesprek met een stukje dat ze voorlas uit een boek over meisjes en vrouwen met Asperger : ‘als je jezelf accepteert dan sta je anders in de wereld’.

Voor de volgende maand, woensdag 6 mei is het thema: ASS en voeding

Lukt het jou om dagelijks te koken? Heb jij een voorkeur om steeds hetzelfde te eten? Koop je vaak kant & klare maaltijden of fastfood? Maak je gebruik van aanvullende vitaminepreparaten? Heb jij moeite met bepaalde structuur of geuren van bepaalde voedingsmiddelen? Val jij in stresssituaties terug op bepaalde voeding? Merk je dat jouw darmstelsel overgevoelig reageert op bepaalde voedingsstoffen? Is er een relatie met overprikkeling? Allemaal vragen die aan de orde kunnen komen in het Autivrouwencafé. 

verslag 4 maart: ASS en diagnose op latere leeftijd

Er waren deze avond 9 vrouwen aanwezig die allemaal de diagnose na hun 40^e jaar gekregen hebben.

Iedereen is blij dat er een diagnose gesteld is.

De diagnose zorgt ervoor dat dingen duidelijker worden. Men wordt ook wat milder voor zichzelf en ook voor hun omgeving, men kan makkelijker grenzen aangegeven, men komt nu in aanmerking voor hulp en men wordt serieuzer genomen.

Verder bespraken we de voor-en nadelen van het krijgen van een late ASS-diagnose; het merendeel van de vrouwen vindt het meer een nadeel dan een voordeel.

Als nadeel werd o.a. genoemd:

·        je hele leven tot nu had je een rol / toneel gespeeld, deden vaak ‘alsof’,

·        als men het eerder had geweten dan had men een ander beroep gekozen,

·        men had vaak veel onbegrepen problemen, verkeerde behandelingen en verkeerde diagnoses gekregen,

·        altijd te veel van zichzelf gevergd,

·        ze hadden veel moeten knokken in het leven,

·        hadden tot nu toe een moeilijk leven gehad,

·        veel bezig geweest met ‘gewenst gedrag’ te vertonen,

·        anders had men heel anders gestaan in contacten, vriendschappen en (familie)relaties.

·        als het eerder bekend was geweest dan hadden ze geen kinderen gewild.

Als voordeel werd o.a. genoemd:

·        kans gehad om zelf dingen te ontdekken

·        leren knokken

·        veel doorzettingsvermogen gekregen.

·        niet te maken gehad met een vooroordeel of een etiketje.

Het onderwerp voor de volgende maand, woensdag 1 april is: ASS en vriendinnen

Vriendinnen hebben is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Toch zijn er wel vrouwen met een ASS die al vanaf hun jeugd een vriendin hebben. Hoe is dit bij jou, heb jij een of meerdere vriendinnen? Kost het jou moeite om een goed contact te hebben met een vriendin en deze goed te houden?

Of heb je helemaal geen vriendin? Zou je wel een vriendin willen hebben of breng je liever je vrije tijd alleen door?

Wat zou je kunnen doen om met iemand bevriend te raken? Door er over te praten kunnen we elkaar misschien tips geven.

Vrouwen met een ASS of een sterk vermoeden hiervan zijn van harte welkom. Omdat de volgende bijeenkomst in ‘de week van Autisme’ valt, zijn er aan deze avond geen kosten verbonden.

Verslag van 4 februari: ASS en slapen

We begonnen met een voorstelrondje en daarna stelde Sandra de vraag hoe ons slaappatroon is.

De reacties hierop waren: niet goed kunnen inslapen door de drukte van het dagelijkse leven, slecht slapen door spanning voor de volgende dag, de overgang, als een blok in slaap vallen of in ieder geval met een half uur in slaap vallen, meerdere keren wakker worden, niet meteen in slaap vallen na toiletbezoek, licht en onrustig slapen en vroeg wakker worden.

Van invloed op het inslapen zijn o.a.: koffie, `s avonds op visite gaan of visite krijgen, drukke TV programma`s, zorgen maken, alcohol, geluiden van buiten, spanning op het werk, tegenop zien van de activiteiten voor de volgende dag, hormoonhuishouding (overgang), overdag te veel gedaan en dan jeuk krijgen op het lichaam, volle maan, jeuk door voedselovergevoeligheden, oorsuizen en `s avonds te lang de computer aanhebben.

Tips die we bespraken om met de slapeloosheid om te gaan waren o.a.:

Niet ergeren, accepteer dat je wakker bent, tegen jezelf zeggen: ‘slaap je niet dan rust je in ieder geval’, stoppen met piekeren of met malende gedachten, een programma op je computer zetten dat de lichtintensiteit van de blauwe kleurtonen van het beeldscherm vermindert (l.flux), Mindfulness-oefeningen zoals de bodyscan of aandacht naar je ademhaling, inname van Melatonine, Valdispert of Oxazepam, mediteren, luisteren naar rustgevende muziek, een fantasieboek lezen, oordopjes in en een vast ritme aanhouden van naar bed gaan en op een vaste tijd opstaan.

Tot slot merkte Sandra op dat er ook NT-ers (mensen zonder autisme) om dezelfde redenen moeite met slapen hebben. Hierop reageerden de autivrouwen met de volgende woorden: dat mensen met een ASS meer moeite hebben met het ‘loslaten van de dagelijkse beslommeringen’. Bij mensen met een ASS blijven de gebeurtenissen langer in het hoofd zitten en men tilt zwaarder aan gebeurtenissen. Volgens Sandra zitten de NT-ers ook vaak te veel in hun hoofd.

Het verschil is dat de mensen met een ASS moeilijker loskomen door de vele overprikkelingen.

De volgende keer, woensdag 4 maart is het thema: ASS en de diagnose op latere leeftijd.

Steeds meer mensen krijgen een diagnose als ze de 30 of de 40 al zijn gepasseerd. Wat doet de diagnose ASS dan met jou? Is het prettig om te weten waarom je vaak zo veel moeite hebt met o.a. sociale contacten, communicatie en het begrijpen waarom bij jou veel dingen anders zijn? Kan je de diagnose accepteren en hoe ga je verder?

Ben je op zoek naar andere vrouwen met autisme om ervaringen uit te wisselen?

Dan ben je van harte welkom in het Autivrouwencafé in Arnhem. 

verslag van 7 januari: ASS en ouder worden

Dit keer is er geen themagesprek geweest; er waren te weinig vrouwen.
Wel hebben we bijna 1 uur met elkaar gepraat.
Deelnemen aan de discussie van deze maand, met het thema 'ASS en ouder worden', is via LinkedIn nog mogelijk.
Voor degene die hier niet bekend mee zijn: aan de rechterkant van de blog is een uitleg te vinden over welke stappen je moet uitvoeren om mee te kunnen doen. Je kunt de uitleg hierover downloaden.

Voor de volgende bijeenkomst, woensdag 4 februari, is het thema: ASS en slapen.

Veel mensen met een ASS hebben last van overprikkeling, wat weer veel vermoeidheid geeft. Je zou denken dat je als vrouw met een ASS daarom geen slaapproblemen hebt. Hoe is dit bij jou? Val je wel of niet makkelijk in slaap? Gebruik je wel eens slaapmedicatie of melatonine en werkt dit bij jou? Wat doe je als je niet kan slapen? Heb jij de neiging om het dag - en nachtritme om te wisselen?
Ben je je ervan bewust dat als je `s avonds lange tijd de PC aan hebt of als je in bed de smartphone of tablet gebruikt dat de straling van het beeldscherm invloed heeft op je slaappatroon?
Je bent van harte welkom als je hierover met andere autivrouwen wilt praten.