Nadat een diagnose autisme is gesteld volgt er vaak een fase van acceptatie.
Voor veel mensen met autisme houdt dit in dat zij eerdere
ervaringen opnieuw gaan plaatsen, als het ware door een autistische bril. Dit
kan bijvoorbeeld helpen om te begrijpen waarom hun leven op een bepaalde manier
is gelopen en waarom zij bepaalde problemen hebben ervaren.
Het acceptatieproces bij mensen met autisme kan op
verschillende manieren verlopen.
Er kan sprake zijn van een rouwproces waarbij gevoelens
van boosheid en depressiviteit aanwezig zijn, maar een diagnose kan ook juist
een gevoel van opluchting oproepen. Er is een deel van de mensen met autisme
die zichzelf volledig accepteert en juist trots is op het anders zijn.
Er is ook een deel waarbij mensen met autisme zich vaak
geïsoleerd, somber en angstig voelen.
Hoe is bij jou het proces verlopen na de diagnose? Heb
jij de diagnose geaccepteerd? Wat heb jij als helpend ervaren bij het
accepteren van je diagnose?
Wil je hierover met andere autivrouwen praten dan ben je van
harte welkom.
Interessant artikel om in dit kader te lezen:
