Na een korte voorstelronde stelde Sandra
de volgende vraag: ‘Wat is er m.b.t. ziek zijn anders dan bij een NT-er?’
·
Men
voelt zich niet serieus genomen
·
Men
reageert anders op medicatie
·
Men
voelt zich niet begrepen
·
Men
voelt zich anders behandeld als de arts weet van de ASS
·
Men
heeft moeite met informatie te verwerken
·
Men
heeft behoefte aan ‘complete informatie’
·
Men
gaat alleen naar een arts als er meerdere klachten zijn.
We spraken over onze pijnbeleving in de
verschillende varianten: lichamelijke en psychische (mentale) pijn en over het
hebben van een hoge of lage pijngrens. Mentale pijn wordt als veel erger
ervaren dan lichamelijke pijn. Het lukt om lichamelijke pijnsignalen te
blokkeren of minder heftig te laten binnenkomen. Met mentale pijn lukt dat
niet.
Er werden tips uitgewisseld die men kan
gebruiken bij een bezoek aan een specialist. Bijvoorbeeld: opschrijven van de
specifieke kenmerken van je eigen autisme (soort visitekaartje maken), iemand
mee nemen naar een afspraak bij een specialist of huisarts en controle houden
door steeds aan de arts te vragen ‘wat gaat u nu doen’.
Voor de volgende maand, woensdag 2
april, is het thema: ASS en nieuwe dingen (veranderingen)
Mensen met een ASS voelen zich op hun
best als de dingen voorspelbaar zijn. Veranderingen kunnen iemand behoorlijk
van slag maken. Als je actief deelneemt in de maatschappij door werk, studie of
sporten wordt je meer geconfronteerd met nieuwe dingen dan als je een
teruggetrokken leven leidt. Hoe ga jij om met nieuwe dingen die op je pad komen?
Heb jij een manier gevonden om de confrontatie ermee aan te gaan of probeer je
ze te vermijden? Heeft leeftijd hier mee te maken? Was het vroeger anders dan
nu? En hoe kom je weer in balans na de confrontatie met nieuwe dingen?
