Bij een opkomst van 18
vrouwen, hebben we ons opgesplitst in 3 groepen.
Sandra begon met de
vraag: ‘vriendschap, hoe kijk jij er tegenaan?’
Bij iedereen kwam naar
voren dat vriendschap stress geeft en dat het moeilijk is. Het is ingewikkeld
en waar de ene vrouw terughoudend is, is de ander juist te enthousiast. Voor de
één is de vraag hoe close kan je zijn in je contact, terwijl iemand anders aangaf
dat zij mensen niet echt kan bereiken als zij haar verhaal kwijt wil. Ook
teleurgesteld in vriendschappen en daardoor wat eenzaam.
Sommige vrouwen gaven
aan bang te zijn om claimend over te komen en er moeite te mee te hebben om een
vriendschap te beginnen. De meeste vrouwen hebben in het verleden te maken
gehad met teleurstellende vriendschappen. Waar de een aangeeft dat het
onderhouden van het contact altijd van haar kant moet komen, zegt een andere
vrouw dat ze grenzeloos is.
De volgende vraag was:
‘wat zou jij voor vriendschap willen?’ Hieruit kwamen de volgende reacties:
·
Dicht bij huis; voor een kop thee bij
elkaar te kunnen drinken en waar je een emotionele band mee kan opbouwen
·
Heeft nu wel een vriendin en ze is erg
gericht op 1 persoon. Deze vriendin heeft zicht op haar autisme en neemt haar
zoals ze is. Echter de angst om iemand weer kwijt te raken blijft aanwezig
·
Wil een vriendin dicht bij haar huis
zodat ze makkelijker bij elkaar thee kunnen drinken en dat zij zich geliefd of
geaccepteerd voelt, dat ze elkaar kunnen inspireren en humor met elkaar kunnen
delen
·
Geeft aan dat ze een vriendschap wil met
iemand die meer kan dan luisteren naar haar omdat zij veel praat. Zou een
vriendin willen met wie ze haar interesses kan delen en wil samen iets doen om
een eventuele stilte te vermijden
·
Wil graag een vriendin om samen een
activiteit te gaan doen en niet iemand die te veel over zichzelf praat en nauwelijks
luistert naar wat zij zegt; de persoon moet in ieder geval geen diepgaande
verhalen gaan houden
·
Evenwicht in elkaar: qua tijd samen in
elkaar investeren en ze wil graag een doe-vriendschap
Hierna spraken we erover
dat ‘een kopje thee drinken bij iemand’ moeilijker is dan een ‘doe-activiteit’.
Een vrouw vroeg zich af
‘hoe of wat je op te stellen’ als er iemand bij haar thuis op bezoek komt en
heeft daar veel stress van. Bij binnenkomst begint het al: wat doe je als
mensen hun jas uittrekken; neem je de jas aan en hang jij het voor ze aan de
kapstok of laat je de mensen in de huiskamer de jas uittrekken omdat de hal te
klein is. Wanneer bied je het bezoek drinken aan, laat je ze alleen in de
huiskamer zitten als jij in de keuken bezig bent, hoe houd je een gesprek
gaande en wanneer bied je voor een 2e keer iets te drinken aan. En
zij was ook al bezig met de gedachte ‘wanneer gaan het bezoek weer naar huis?’
Sandra ging hierop in
door te zeggen: ‘we keren het om’. Hoe gaat het als jij bij iemand op bezoek
komt? Je kan kijken ‘wat’ die gastvrouw doet zodat je misschien kunt zien wat
ze verwacht maar doe vooral waar jij je goed bij voelt er zijn hier geen vaste
regels voor.
We spraken ook over
‘hoe je een vriendschap aangaat’ en het aandurven om iets af te spreken.
Tot slot eindigden we
met de vraag ‘wat neem je mee naar huis, na deze avond?’
Meerdere mensen gaven aan
‘herkenning’ in de verhalen van andere vrouwen.
Nadenken over het
verschil van een doe vriendschap en een meer intieme vriendschappen.
Dat vriendschap ingewikkeld
is.
En ‘niet steeds in één
bepaalde richting kijken maar ook bedenken dat er andere manieren zijn’.
Voor de volgende maand,
woensdag 3 april is het thema: ASS en jezelf zijn
Mensen met autisme
hebben de neiging om zich aan te passen aan de (on)geschreven regels van
neurotypische mens (de
mens zonder autisme). Veel vrouwen met autisme maken na het krijgen van de
diagnose de keus over hoe ze verder willen gaan; hoe is dat voor jou? Blijf je
doorgaan met jezelf aan te passen aan de omgeving of laat je het autisme meer
toe in je leven? Hoe kun je meer jezelf zijn, wat is daar voor nodig?
Een
interessant artikel om te lezen is: