maandag 14 december 2015

Verslag 2 december, ASS en mentale leeftijd


Mentale leeftijd is de leeftijd die overeenkomt met het verstandelijk niveau en het gedrag wat je daarbij vertoont (ontwikkelingsniveau). Iemand met een kalenderleeftijd van 18 jaar kan met betrekking tot zijn spelgedrag 10 jaar  zijn, zijn sociale gedrag 4 jaar zijn terwijl hij op het gebied van natuurkunde 40 jaar kan zijn. Op sommige gebieden is er dus sprake van een vertraging terwijl er op andere gebieden sprake kan zijn van een versnelling. 
Na bovenstaande introductie vroeg Sandra aan ons of wij het gevoel hebben op sommige gebieden ouder of jonger te zijn dan onze mentale leeftijd.
De volgende reacties kwamen hierop:
·       Wordt door andere mensen wel eens als kind behandeld terwijl zij zichzelf niet zo voelt
·       Wordt wel eens kinderachtig gevonden
·       Graag kleuren in een kleurboek
·       Soms heel naïef zijn; het niet aanvoelen dat andere mensen (bijvoorbeeld collega`s) een politiek spel spelen
·       Voelt zichzelf als kind wat zich uit door bijvoorbeeld op een speciale manier opgerold in bed te liggen (net zoals vroeger)
·       Zich jonger gedragen dan de werkelijke leeftijd wat zich kan uiten in kinderlijk of uitbundig gedrag
·       In de puberteit zich juist ouder voelen als de andere pubers. Zich niet prettig voelen met de gesprekken over uitgaan, muziek, kleding, make-up
·       Zich juist ouder voelen (mentaal) in gesprekken met anderen; veelal oudere vriendinnen hebben en zich meer op gemak voelen bij oudere mensen.
·       Merkt verschil in leeftijden bij zichzelf maar doet enorm haar best om zich aan te passen aan het gedrag dat bij haar leeftijd hoort. Hierdoor ervaart ze vaak een zwaarmoedig gevoel

We hebben doorgepraat over het accepteren van verschillende leeftijden in jezelf en hoe ermee om te gaan m.b.t. de buitenwereld.


Voor de volgende maand, 6 januari 2016 is het thema: ASS en emotieregulatie

Van mensen met autisme wordt weleens gezegd dat ze geen emoties voelen maar dat is niet waar. Mensen met autisme worden vaak overspoeld door gevoelens maar vinden het vaak moeilijk om te verwoorden wat ze voelen.
Het herkennen van emoties is belangrijk omdat je je emoties niet kunt beheersen als je ze niet herkent.
Pas als je emoties bij jezelf herkent kun je ook leren hoe je daar mee om wilt gaan. Als je moties bij jezelf herkent gaat het je vaak ook beter lukken om emoties bij andere mensen te herkennen waardoor je andere mensen soms beter kunt begrijpen.
Hoe zit het met jouw emoties? Herken je ze en kun je ze uiten op de wijze waarop je ze wilt uiten?
Of heb je moeite met het reguleren van je emoties. Wat is het effect op je omgeving? 

Je bent van harte welkom als je hierover met andere vrouwen wilt praten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten