Deze avond werd het
aantal vrouwen verdeeld over 2 groepen. Sandra begon met de vraag van welke
mogelijkheden wij gebruik maken om ons te verplaatsen.
Iedereen maakte wel
gebruik van één van de hierna genoemde verplaatsingsmogelijkheden: te voet, te
fiets, de auto, de bus, de trein.
We spraken over de
voordelen van het lopen of per fiets verplaatsen: je bent altijd buiten, je
hoeft nooit te wachten. Sommige vrouwen gaven aan het lopen of fietsen van
jongs af aan gedaan te hebben en het zo gewend te zijn.
De voordelen van een
auto werden ook besproken en hier werd als reden genoemd: een veilig gevoel,
vrijheid van komen en gaan en je kan gemakkelijk spullen meenemen.
Het reizen met openbaar
vervoer is voor een aantal vrouwen te druk en men heeft problemen met een
onduidelijke berichtgeving ter plaatse. (informatie over uitval van treinen en
bussen die veel te laat bekend gemaakt wordt)
Naar aanleiding van de
vraag of men problemen heeft met reizen en daarom wel eens thuis blijft, kwamen
een paar reacties van vrouwen die in het verleden te maken hebben gehad met
ernstige straat/ pleinvrees.
Het ontstaan kwam o.a.
door een depressie die iemand hinderde om eruit te gaan en een ander gaf aan in
het verleden gehinderd te worden door grote (onbekende) gebouwen.
Enkele vrouwen gaven
aan zich wel te laten weerhouden om te gaan reizen met het OV als ze naar een
onbekende plek moeten reizen, ze gaan dan liever met de auto.
We gaven elkaar tips om
het reizen zo prettig mogelijk te maken. Zoals: voorbereidt op reis gaan door
de reistijden en de route van te voren op te zoeken en uit te printen of in je
smartphone te zetten.
Van te voren kijken of
er werkzaamheden zijn of met je autismecoach van te voren hierover praten en je
kan je ook laten ‘prompten’.
Prompten betekent: iemand
anders aanzetten dat zij/hij iets gaat doen; een klein duwtje geven. Het kan
lastig zijn om de juiste persoon hiervoor te vinden, van wie je het accepteert.
Als je `s avonds nog
weg wilt gaan, dan overdag minder actief zijn.
Je grenzen bewaken om
niet iets af te spreken als je weet dat je al een andere afspraak op die dag
hebt.
Tijdens het reizen
zelf, tenminste in de bus of trein, afleiding zoeken, bewust een rustige
zitplaats opzoeken of de stiltecoupé in de trein en om hulp vragen als je
informatie nodig hebt.
We sloten de avond af
met de zin: ‘zet de zwarte bril af en zet een roze bril op’
In juli en augustus is
er wegens de zomervakantie géén Autivrouwencafé
Voor de volgende keer,
woensdag 4 september, is het thema: ASS en (zelf)stigma
Stigma is vaak een
negatief vooroordeel dat leeft bij bepaalde bevolkingsgroepen. Mensen met een
ongewoon of afwijkend gedrag die niet in het standaardplaatje passen krijgen
een etiket opgeplakt. Terwijl het afwijkende gedrag slechts door een deel van
die mensen wordt vertoond. Het is dus eigenlijk discriminatie van mensen met
een aandoening.
Als je jezelf hierdoor
minderwaardig voelt omdat je de negatieve oordelen toepast op jezelf is dat een
vorm van zelfstigma. Hoe ga jij om met het “etiket” autisme?
Als jij hierover wilt
praten met andere Autivrouwen dan ben je van harte welkom.
Interessant om in dit
kader te lezen: https://autspoken.nl/ik-ben-geen-autist/
