Intimiteit en seksualiteit kunnen voor vrouwen met autisme extra uitdagend zijn. Hoe ga je om met aanrakingen, zoals een knuffel? Misschien voelt het ene moment een aanraking fijn, terwijl het andere moment dezelfde aanraking te veel is. En wat als je partner andere wensen heeft dan jij?
Ook het contact met je eigen lichaam kan ingewikkeld zijn. Voel je je prettig in je eigen lijf, of juist niet? Het kan verwarrend zijn om je eigen behoeften te begrijpen of uit te spreken. Voor sommigen speelt ook de zoektocht naar hun eigen sekse of identiteit een rol, of het gevoel dat intimiteit soms anders binnenkomt dan je verwacht.
Mensen met autisme verwerken prikkels anders, en dat geldt ook voor aanraking en emoties. Het kan moeilijk zijn om grenzen aan te geven of de signalen van je eigen lichaam te herkennen. Daarnaast kan onduidelijkheid in sociale en intieme interacties zorgen voor onzekerheid of verwarring.
Tijdens dit café gingen we in een veilige en open sfeer op zoek naar herkenning en deelden we ervaringen over wat ons helpt in het omgaan met intimiteit en seksualiteit.
We hebben eerst besproken wat intimiteit betekent voor jou?
Intimiteit is voor veel vrouwen knuffelen, aanraken, tegen elkaar aan zitten, hand vasthouden.
De meeste vrouwen vinden dit fijn, en sommige vrouwen hebben hier ook helemaal geen moeite mee. Maar veel vrouwen merkten op dat ze hier wel ruimte voor moeten hebben (in hun hoofd). Als ze een vol hoofd hebben, overprikkeld zijn, stress hebben, werkdruk ervaren, ziek zijn, dan is hier geen ruimte voor, denken ze er niet aan of vinden ze het vervelend.
Het komt vaak ook best precies hoe de intimiteit er dan eruit moet zien. Niet te zacht strelen, niet te hard, niet op dezelfde plek, ene moment is het fijn, opeens kan het teveel zijn.
Er zijn ook vrouwen die eigenlijk helemaal niet houden van knuffelen. Ze raken snel verkrampt als iemand hen aan wil raken. Gezellig naast elkaar op de bank zitten is fijner.
Wat veel vrouwen fijn vinden, is als ze de intimiteit zelf een beetje in de hand hebben en kunnen sturen. Dat geeft wat meer veiligheid en controle en dan voelen ze zich fijner.
Sommige vrouwen ervaren dat ze bij aanraking niet zowel bij zichzelf kunnen zijn als bij een ander.
Bij soloseks merken sommige vrouwen dat ze eigenlijk nauwelijks libido hebben of niet zo goed weten hoe ze dat kunnen activeren.
Sommige vrouwen merken ook dat ze knuffelen/intiem zijn soms ook lastig vinden omdat ze bang zijn dat de ander al verder wil gaan, behoefte heeft aan seksualiteit. Soms voelt dat alsof de ander macht over hen wil uitoefenen. Terwijl zij daar geen behoefte aan hebben of daar nog niet zijn.
Voor seksualiteit wordt er meer druk gevoeld. Er zijn bepaalde verwachtingen, er is meer tijd nodig om in ‘de mood’ te komen, de elementen moeten perfect zijn, er zijn meer prikkels, er is een grotere drempel. Sommige vrouwen hebben al jarenlang geen seks gehad. Soms zouden ze dat ergens wel willen maar regelmatig vinden ze het ook helemaal goed.
Een aantal vrouwen gaat hierin wel eens hun eigen grens over of is dit in het verleden gegaan. Het is lastig. Ze denken, ‘het ligt aan mij', ‘ik moet me er maar even toe zetten.’ Vaak speelt schuldgevoel naar de partner hierin ook mee. Het is fijn als de grenzen en wensen uitgesproken kunnen worden naar een partner. Daarmee is het voor iedereen fijner. Dat lukt soms beter dan andere keren.
Veel vrouwen merken dat de aanraking/intimiteit te veel wordt doordat ze blokkeren, freeze of please gedrag ervaren, ze onrustig worden, meer gaan nadenken of wegwillen. Ze denken, ‘nee ik wil niet.’ Soms merken ze pas later dat ze iets eigenlijk niet wilden. Het kan ook dat ze eerst wel bv knuffelen fijn vinden, ergens aan beginnen, maar halverwege toch niet meer willen.
Informatieverwerkingstijd speelt hierin mee. Jezelf de tijd geven en dat je op elk moment je grens opnieuw kan uitspreken is dan belangrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten