donderdag 3 november 2022

Verslag autivrouwencafé woensdag 2 november: autisme en (vrijwilligers)werk

Weten waar je kracht ligt.
Ieder mens met autisme is anders. Daarom is het ook zo belangrijk om te weten hoe jij in elkaar steekt. Er is niet één bepaald soort (vrijwilligers) werk dat bij je past als je autisme hebt. Mensen met autisme vind je in alle mogelijke sectoren. Want ieder mens is anders – en autisme uit zich ook bij iedereen weer anders. Daarom is het belangrijk dat je ontdekt wat bij jou past. Autisme hoeft geen belemmering te zijn: verschillende soorten werk, dagbesteding zijn mogelijk, afhankelijk van je talenten. 
Sommige mensen met autisme hebben specifieke talenten die voor bedrijven waardevol kunnen zijn. Voorbeelden hiervan zijn: technisch inzicht, het vermogen om lange tijd geconcentreerd met één onderwerp bezig te zijn, oog voor detail en een sterk analytisch denkvermogen. Autisme kan invloed hebben op veel verschillende (cognitieve en sociale) functies en vaardigheden, zoals het verwerken van zintuiglijke prikkels, sociale contacten met collega's of het werk plannen en organiseren. Autisme brengt een eigen mix van sterke en zwakke kanten met zich mee. 
Heb jij (vrijwilligers) werk, dagbesteding die bij jou past? Heb je op je (vrijwilligers) werk verteld dat je autisme hebt? Heb je aanpassingen gedaan?

We hebben hier in het autivrouwencafé met elkaar over gepraat. 

Werk geeft voor een ieder een andere invulling aan het leven. Ook de behoefte naar randvoorwaarden verschillen per persoon, per beroep. De beroepen zijn zeer divers; vrijwilligerswerk , dienstverband en ZZP van zorg tot bedrijfsleven. Toch zijn er her en der overeenkomsten.
-Mensen vertellen over hun diagnose. Collega of werkgever reageert hier wisselend op. Soms meedenkend, soms weet men niet altijd hoe zij ermee moeten/kunnen omgaan. Wanneer je zelf kan aangeven wat je nodig hebt -bijvoorbeeld een stille werkplek in plaats van een kantoortuin - lijkt men hier wel rekening mee te willen/kunnen houden. Wanneer je zelf nog niet weet wat voor je werkt is dit een stuk lastiger.
-het nemen van pauzes en het sociale contact met collega's kan veel energie kosten.
-het stellen van prioriteiten, hoofd en bijzaken is lastig. De angst om op een gegeven moment niet meer weten waar te beginnen. Je gaat nu immers zo lekker, waardoor je ook geen vermoeidheid voelt (op dat moment).
-Gedrevenheid, focus op een taak en dan ook liever niet willen stoppen, omdat opnieuw beginnen of schakelen veel energie kost. 

Voor bijna alle vrouwen gold dat het betaald werk een zoektocht is. Dat dit veel druk geeft, bijna alle vrouwen hebben een burn-out (gehad). 
 Dat de zoektocht hierin voor veel verdriet zorgt, dat het niet altijd lukt zoals je graag zou willen. Dat geeft een gevoel van rouw. 
Veel vrouwen doen een vorm van vrijwilligerswerk waarin rust & vrijheid, je eigen tijd invullen heel belangrijk is. Dit maakt dat dit beter lukt, rust geeft. 
Het is een worsteling om je erbij neer te leggen dat (betaald) werk niet lukt en een zoektocht naar wat geeft je dan voldoening en perspectief. Dat lukt de een al beter dan de ander.
De conclusie was dat je eigen pad hierin volgen heel belangrijk is. Doen wat goed voor jou is. Een simpel leven is goed genoeg. 
Ook kwam naar voren dat het onzichtbare onvermogen (in werk) soms heel lastig is, dat er zoveel is wat je aan de buitenkant niet kan zien. Voor de vrouwen was het prettig en fijn om met elkaar deze kwetsbaarheid te delen en herkenning te horen in de zoektocht naar werk. Dit geeft verbinding en een krachtig gevoel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten