Deze heeft eveneens invloed op de verwerking van verlieservaringen. Hun rouwverwerkingsproces kan dus zeer verschillend zijn van de niet-autistische mens.
Een rouwproces is bij uitstek een sociale en emotionele aangelegenheid. Dat kan moeilijk zijn voor een persoon met autisme.
Er kan gerouwd worden om een overlijden, een echtscheiding, een verhuizing, het verlies van een baan of verwachtingen loslaten.
Hier ging het thema gesprek van oktober over.
Over de eerste vraag: Waarom raakt dit onderwerp je raakten we niet uitgepraat. De vrouwen waren heel open over de verschillende vormen van rouw en verlies.
Sommige vrouwen waren recent iemand verloren.
Hoe ga je dan om met dit verlies? Verdrietig voelen kan moeilijk zijn. De kunst van het huilen, kan je dit toestaan? Maar ook hoe ga je om met het verlies en verdriet van de ander?
Bij veel vrouwen was het belangrijk dat het puzzelstukje duidelijk was. Dan kan het afgesloten worden. Als er onduidelijkheid bleef, dan mist het puzzelstukje.
Ook werd besproken dat er verschil in rouw is en dat dit soms moeilijk is en onzeker maakt. Doe ik het ‘wel goed’, mag ik hierin fouten maken? Ook het verschil tussen verdriet en een depressie hebben we besproken. Dat je ruimte kunt maken voor het verdriet zonder jezelf er in te verliezen.
We hebben gesproken over levend verlies. Verlies op het gebied van werk, relaties, vriendschappen, verwachtingen. Afscheid nemen van verwachtingen, een beeld zonder dat er soms iets anders voor terug komt.
Veel vrouwen hadden op werkgebied negatieve/pijnlijke ervaringen. Willen blijven voldoen aan verwachtingen die niet lukken. Of vriendschappen/relaties die niet gelukt zijn. Dat geeft verdriet en doet pijn. Het maakt ook heel moe.
Een belangrijke boodschap hierin was: Je bent het waard om voor jezelf te kiezen!
We hebben ook stil gestaan bij wat jou kan helpen als je verlies ervaart.
- De natuur in gaan, de natuur is troostend
- Lieve mensen om je heen
- Contact met huisdieren, huisdieren knuffelen
- Ruimte maken voor het verdriet, zonder je er in te verliezen
- Aan het water zijn
- Een warm bad nemen
- Huilen laten gebeuren
- Praten met je partner/vrienden die ook autisme hebben
- Gevoelens op papier zetten
- Gebed, praten met god
- Liever zijn voor mezelf
Aan het eind was een gedeelde conclusie dat de tijd te kort was, dat het fijn was om met elkaar hier over te praten en het gevoel te hebben niet alleen te zijn met dit gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten