Na een kort
voorstelrondje werd door Sandra de vraag gesteld: ‘heb jij na je diagnose
dingen veranderd?’.
Alle vrouwen reageerden
met een ja en de veranderingen waren o.a.: gestopt of veranderd van baan,
stapje terug doen en mee begrip voor zichzelf hebben, verwachtingen los laten,
milder zijn voor zichzelf, aanpassingen m.b.t. overprikkelingsgevoeligheid,
weten dat dingen die mislukken niet aan haar liggen maar aan de ASS, oprechter
en eerlijker geworden, bewuster geworden van eigen grenzen, om hulp gaan
vragen.
De volgende vraag waar
we ons mee bezig hielden was: ‘zoals je je leven nu hebt ingericht, voelt dat
goed?’
Reacties hierop waren
o.a.:
·
Ziet veel pluspunten en is tevreden en
trots op zichzelf
·
Laat zich nu veel minder meeslepen door
anderen maar volgt haar eigen gevoel
·
Vindt zichzelf na de diagnose
kwetsbaarder
·
Blijft met zichzelf in gevecht: soms
lukken dingen wel en soms niet
·
Blijft moeite houden met toegeven aan
wat goed is voor haarzelf; wil haar kinderen niet te kort doen
·
Merkt dat de balans zit in de
basisdingen van het dagelijkse leven
We spraken over
schuldgevoelens die vrouwen met kleine kinderen ervaren; veel wordt door
anderen aangepraat en sommige vrouwen voelden zich egoïstisch als ze voor
zichzelf opkomen.
Voor iedereen is het
moeilijk of lastig om een juiste balans te vinden en acceptatie. Vaak weet je
wel wat goed voor je is maar wil je er niet aan toegeven. Je wilt kunnen wat
anderen ook kunnen.
Op de vraag of we ons
leven anders gaan inrichten na wat wij deze avond gehoord hebben, reageerden de
aanwezige vrouwen met:
·
Proberen meer dingen op hun eigen manier
te gaan doen en verwachtingen loslaten
·
Verwachtingen van zichzelf loslaten
·
Eerder time-outs nemen
·
Dingen die ze altijd deed omdat ze dacht
dat het zo hoorde willen veranderen en luisteren naar haar eigen gevoel
·
Anders omgaan met de omgang van de
kleine kinderen van broer of zus i.v.m. overprikkeling en moeheid
·
Niet zo koppig zijn en ASS accepteren
·
Gaat vanaf niveau ‘nul’ weer opbouwen
naar iets meer dingen oppakken van haar oude leven
Voor de volgende maand,
woensdag 6 juni is het thema: ASS en emoties
Mensen met een ASS
hebben moeite met het herkennen van de vele gezichtsuitdrukkingen en de
lichaamstaal die mensen gebruiken tijdens het communiceren. Iksimij (pseudoniem)
schrijft in haar blog:
“Ik vind emoties maar
ingewikkelde dingen. Ze komen en gaan, er zit geen logica in, de intensiteit
verschilt, ze buitelen door elkaar heen, kunnen tegenstrijdig zijn en bij iedereen
zien ze er ook nog eens anders uit. Een groot deel van mijn energie gaat
dagelijks op aan het herkennen (bij mezelf en bij anderen) en het reguleren van
mijn emoties”.
Hoe
is dat bij jou? Herken je je eigen emoties en die van anderen? Kun je ze uiten
op de wijze waarop je ze wilt uiten?
Kost het omgaan met
emoties van anderen jou ook zo veel energie of heb je een manier gevonden om
hiermee om te gaan? Hoe gaat het met het
reguleren van je eigen emoties.
Je bent van harte
welkom als je hierover met andere autivrouwen wilt praten.
Het hele blog van
iksimij lezen: www.fortior.info/worstelen-met-emoties
Geen opmerkingen:
Een reactie posten