Sandra
Krekel begon met een inleidende vraag of een ieder haar routines en of
gewoontes wilde benoemen. De achterliggende gedachte was om niet meteen met het
zwaarbeladen onderwerp van dwangmatigheden van start te gaan. Ook kunnen routines/gewoonten
uitmonden in een dwang.
De
dingen die o.a. genoemd werden zijn: op tijd eten, altijd op dezelfde plek de
straat oversteken, dezelfde routes lopen, op dezelfde plaats gaan zitten,
koffie voor of na het ontbijt, altijd hetzelfde ontbijt.
Kleding
uitzoeken die qua kleur bij elkaar past en ook de kleur van de schoenen erop
aanpassen, haarborstels of afwasborstels die altijd op dezelfde plaats moeten
liggen, evenals de kledingstukken die volgens een vast patroon in de kast
gelegd worden of opgehangen worden.
Een
aantal genoemde dingen kwamen bij meerdere personen voor, zoals het
ochtendritueel die altijd hetzelfde is: hetzij de krant lezen, hetzij de TV of
de PC aanzetten.
Met
het schoonmaken geldt voor veel vrouwen ook een zelfde ritueel van poetsen
volgens een bepaalde manier en ook hier moet alles weer op dezelfde plek terug
gezet worden.
Een
aantal vrouwen gaf aan dat het gevoel moet overeenkomen met wat ze doet. Een
soort innerlijke orde.
Bij het verlaten van de woning altijd controleren of
de sleutels en / of portemonnee in de tas of jas zitten. Een aantal vrouwen gaf
aan te systematiseren in de vorm van (to-do-) lijstjes of opsommingen.
Vervolgens
kwam de vraag: ‘wanneer is het dwang en wanneer is het een gewoonte (ritueel)?’
Bij
dwang heb je geen controle, je mag er niet van afwijken, het geeft je stress
als je het niet kan doen, het staat buiten jezelf.
Dwangmatigheid:
dwanggedachten n.a.v. vaste bekende normen en waarden.
Ritueel:
handig en fijn om te doen, het is een eigen keuze en dus geeft het je rust.
Als
de eigen keuzes te ver doorslaan dan wordt het een ‘moeten’ en dan neigt het
naar dwang.
Hoe
voorkom je dat een ritueel (wat prettig is) doorslaat in dwang?
Dit
kan bijvoorbeeld door het ritueel te doorbreken, jezelf erop aanspreken er mee
te stoppen of het anders te doen. Je kan het ritueel door een ander laten
doorbreken of afleiding gaan zoeken als je ervan bewust bent dat het ritueel
een dwang wordt.
De volgende maand, woensdag 5 november is het thema: Dwangmatigheden, deel 2.
In
oktober hebben we gesproken over routines en rituelen. Wanneer is het een
routine of ritueel en wanneer wordt het een dwang. We gaan in november verder
met dwangmatigheden. Heb jij bepaalde dwanggedachten of dwanghandelingen die je
steeds moet uitvoeren van jezelf? Rijtjes in je hoofd of een gebeurtenis die je
steeds weer “moet” afspelen.
Durf
je hierover met anderen te praten? Je bent van harte welkom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten