donderdag 8 september 2022

Verslag autivrouwencafé 7 september: Autisme diagnose accepteren, hoe doe jij dat?

Nadat een diagnose autisme is gesteld volgt er vaak een fase van acceptatie. Voor veel mensen met autisme houdt dit in dat zij eerdere ervaringen opnieuw gaan plaatsen, als het ware door een autistische bril. Dit kan bijvoorbeeld helpen om te begrijpen waarom hun leven op een bepaalde manier is gelopen en waarom zij bepaalde problemen hebben ervaren. 

Het acceptatieproces bij mensen met autisme kan op verschillende manieren verlopen. Er kan sprake zijn van een rouwproces waarbij gevoelens van boosheid en depressiviteit aanwezig zijn, maar een diagnose kan ook juist een gevoel van opluchting oproepen. Er is een deel van de mensen met autisme die zichzelf volledig accepteert en juist trots is op het anders zijn. Er is ook een deel waarbij mensen met autisme zich vaak geïsoleerd, somber en angstig voelen. 

Hoe is bij jou het proces verlopen na de diagnose? Heb jij de diagnose geaccepteerd? Wat heb jij als helpend ervaren bij het accepteren van je diagnose? 

De meeste vrouwen hebben nog niet zo lang geleden de diagnose autisme gekregen. Hier hebben we over gepraat met als eerste vraag: Was de diagnose helpend voor jou? 
- De diagnose kan handvatten geven en geeft meer herkenning 
- Het blijft een zoektocht; wat is autisme voor mij 
- De diagnose was een bevestiging van wat ik al wist 
- Met de diagnose kan ik leren hoe ik meer mezelf kan zijn ipv mij aanpassen aan de omgeving 
- De diagnose heeft mij geholpen in mijn schuldgevoel en hoe ik de positieve dingen meer kan inzetten 
- Het blijft een zoektocht 
- Ik accepteer nu hulp, maar ben mezelf opnieuw aan het leren kennen, wat ik kan/niet kan en daarmee mijn leven opnieuw aan het inrichten. 

Heb jij na de diagnose aan mensen verteld dat je autisme hebt/ autistisch bent? 
Veel vrouwen vinden dit nog lastig. Het is zelf nog zoeken en dan is het moeilijk uit te leggen aan anderen. 
Voor sommigen was het makkelijker om te vertellen, omdat mensen er geen ding van maken en er geen taboe om heen hangt. 
Veel mensen weten niet wat autisme is en dat maakt het dan moeilijk. Dan is het soms makkelijk om te vertellen waar je last van hebt en wat je nodig hebt. 
Een van de vrouwen heeft het juist aan iedereen verteld. Het is wel moeilijk om te vertellen wat het inhoudt, of je krijgt een reactie van: ‘ik merk er niets van’. 
Na de diagnose was het al een moeilijke tijd, ik had even genoeg aan mezelf. 
Soms is het een groot geheim en moet het eerst zelf bezinken voordat je het aan anderen kan vertellen. 

Accepteren hoe doe je dat? Wat wil jij hierin? 
- Ik zou er trots op willen zijn, dat ik het durf te vertellen en antwoord heb op alle vragen 
- Ik zou willen dat mijn acceptatie is toegenomen en ik het kan delen 
- Ik wil mezelf waarderen om mijn sterke kanten en met mijn positieve kanten er meer plezier aan   
  kunnen beleven #autisticjoy 
- Ik heb het geaccepteerd en wil het meer uitbuiten, mijn positieve kanten gebruiken 
- Ik wil leren omgaan met waar ik tegen aan loop 
- Ik heb honger naar informatie & begeleiding, zoeken naar een weg.

Wat neem je mee? 
- 1e stap in lotgenotencontact was fijn 
- Tip: Autminds congres voor en door mensen met autisme (Amsterdam) 
- Het is leuk om andere vrouwen met autisme te ontmoeten 
- Mooie, rustige gesprekken en verhalen, dat was fijn! 
- Je bent niet alleen, herkenning, delen! 
- Tio: Tegenover elk negatief punt ook een positieve kant ertegenover zetten 
-‘Fijn’ herkenning dat meerdere mensen een autistic burn-out hebben, de verhalen delen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten