Verslag Autivrouwencafé 2 februari 2022: Autisme en grenzen

Over je grenzen heen gaan is een bekend fenomeen. Met name voor mensen met autisme. Het is lastig om je grens te voelen, om je grens onder woorden te brengen en om het tactisch over te brengen. Het kan ook zijn dat je zelf over je grenzen gaat, zonder dat iemand dat van je vraagt. 

Hoe stel jij je grenzen en hoe geef je die aan? Welke problemen ervaar je daar bij? Wat heb je hier in de loop der jaren over geleerd? 

Met 10 vrouwen praten we over dit thema. In het gesprek bleek dat je grenzen hebt op veel verschillende gebieden; sociaal, in de planning, op het werk, fysieke grenzen, qua prikkelgevoeligheid, qua energie. Soms is het moeilijk om de grens te voelen. Maar er worden ook belemmeringen ervaren door de vrouwen in het aangeven van de grens. Soms lukt dat ook, maar dan gaat iemand anders toch over je grens heen. De diagnose, of met de autismebril kijken helpt een aantal vrouwen om de grens meer te mogen aangeven. 

Op de vraag in welke situatie je graag beter/meer je grens aan zou willen geven kwamen de volgende antwoorden:

- In relaties/interactie met andere mensen 

- In relatie met mijn ouders 

- In alle situaties, ik ben nog niet gewend mijn grens te stellen 

- In de balans inspanning-ontspanning 

- Bij dingen die ik liever niet doe 

- Ik zou graag bij mijn grens willen blijven als ik hem stel, me niet laten overhalen

 -Op het werk 

- Ik zou graag gelijkheid willen oefenen, niet teveel of te weinig te doen, de finetuning 

Wat neem ik mee uit deze bijeenkomst:

 -Waarom stel je een grens niet?

 -Ik ben niet de enige die hier mee worstelt 

-Vanuit herkansing lukt het soms wel 

-Succes ervaringen opdoen 

-Veel herkenning 

-Ruimte voor jezelf is ook een basisbehoefte 

-Veel herkenning, dat is precies wat ik voel en ervaar 

-Ik ben tevreden met hoe ik mijn grenzen aangeef

-Kleine stapjes is ook genoeg