Verslag 4 maart: ASS en grenzen aangeven

Er waren deze avond 2 gespreksgroepen en na een kort voorstelrondje stelde Sandra Krekel de vraag: kun jij je grenzen aanvoelen? Hier kwamen de volgende reacties op:

·        Blijft maar doorgaan, ze voelt de grens pas als ze pauze neemt. En ze krijgt een signaal in de vorm van hoofdpijn die niet weg te krijgen is met een paracetamol. Alleen een lange rustpauze helpt om van haar hoofdpijn af te komen.

·        Meerdere vrouwen gaven aan dat ze moeten leren om te accepteren dat de grens bereikt is, ze hebben de neiging hun gevoel te negeren of te bagatelliseren

·        Wel voelen maar  moeilijk om te zeggen dat ze overprikkeld is, voelt zich snel schuldig

·        Sommige geven het aan dat ze met een activiteit over hun grenzen gaan maar ontvangen geen begrip waardoor ze maar niets meer zeggen

·        Een vrouw gaf aan dat ze al over haar grens gegaan is door naar het Autivrouwencafé te gaan. Ze zat met zweet en klamme handen. Door het aan te geven zakte dit en voelde ze de mogelijkheid heeft om ervoor te kiezen weg te gaan zodra ze zou willen. Hierdoor lukte het juist om nog te blijven.

Sandra gaf een aantal keren aan hoe overprikkeling bij Neuro typicals ( NT-ers) werkt; soms kan zij in een ontspannend gesprekje met iemand al tot rust komen. De meeste NT-ers herstellen sneller van overprikkeling bij of door drukke activiteiten.

En ook dat het wel lijkt dat andere mensen geen problemen hebben maar dat dit vaak niet zo is.

De manier waarop je zegt dat je over je grens gaat maakt veel uit om begrip te krijgen van de ander.

We spraken over keuzes maken en dat je bij je eigen verjaardag ervoor kan kiezen om die niet te vieren of alleen met je eigen gezin. Iemand gaf aan dat ze bij haar buren had aangegeven dat zij het niet kan opbrengen om bij hun verjaardag(en) aanwezig te zijn.

Tot slot reikten we elkaar tips aan om beter rekening te kunnen houden met je eigen grenzen:

·        Stiltes inbouwen in een gesprek door even ‘niet’ meteen te reageren

·        Iedere dag jezelf eraan te houden om maar 1 (in)spannend ding te doen

·        Mensen om je heen hebben die je begrijpen

·        Je terugtrekken door een spelletje op de smartphone te doen of een kleurboek met potloden mee te nemen als je ergens bent waar je nog wel wat langer zou willen blijven

·        Koptelefoon opzetten zonder muziek aan om je af te sluiten van je omgeving óf jezelf terugtrekken door naar bepaalde muziek te luisteren

·        Bij jezelf te blijven; ‘schijt’ aan de ander te hebben en hierdoor zelf een ‘prettiger persoon’ voor je zelf te blijven

·        Tijd nemen voor jezelf door dingen van je afschrijven

·        Ademhalingstechnieken gebruiken om bij jezelf te blijven (Mindfulness)

·        Je kan mensen ook als een ‘proefkonijn’ gebruiken om iets uit te proberen m.b.t. je grenzen aan te geven

·        Opschrijven van positieve dingen in een dagboek.

Voor de volgende maand, woensdag 1 april is het thema: Slapen en avondrituelen.

Veel mensen met autisme hebben moeite met (in)slapen. Hoe zet je gedachten stil of stop je met gepieker?

Kunnen avondrituelen hierbij helpen. Een ritueel is een manier van handelen die anders is dan andere handelingen; veel mensen hebben vaste rituelen.

Hebben mensen met een ASS méér rituelen dan een NT-er (neuro-typische mens) en wijken deze sterk af?

Herken jij je in het ‘moeten’ uitvoeren van avondrituelen of kun jij ook ‘gewoon’ naar bed gaan zonder rituelen?

Je bent van harte welkom als je hierover wilt praten met andere autivrouwen.