Veel mensen kijken uit naar die leuke feestmaand december. Sinterklaas, Kerstmis en nieuwjaar. Feesten, cadeautjes, afspreken met vrienden en familie, veel en lekker eten, samenzijn, muziek, lichtjes, versierde huizen, … Kortom, wat kan er nu niet leuk zijn aan die maand?
Voor mensen met autisme kan deze maand helemaal niet leuk zijn, dat hoeft dus niet maar het kan zeker wel. Autisme en de feestdagen, het kan een zware combinatie zijn.
Geniet jij van de feestdagen of geeft het jou veel stress?
Hoe zorg jij voor een fijne en ontspannen feestdagen?
We hebben hierover gesproken in het autivrouwencafé.
Voor veel vrouwen zijn de feestdagen lastig. Ze hebben last van overprikkeling door de aankleding, door de vele ‘verplichte’ sociale activiteiten, door het lang aan tafel zitten etc.
De feestdagen kunnen best leuk zijn, maar het zou een keuze moeten zijn als de verplichting wegvalt. Voor veel vrouwen gaat de decembermaand daardoor gepaard met het wegvallen van structuur, het voldoen aan verwachtingen en “verplichtingen”, stress. Het plezier dat zij beleven is vaak kort. Er is behoefte aan terugtrekken. Kortom een beladen maand.
Wanneer de feestdagen voorbij zijn is er nog de nasleep van de Nieuwjaarsbegroeting. De één doet dit in z'n algemeenheid, een ander geeft aan haar eigen behoefte te volgen in welke personen, op welke manier (algemeen of persoonlijk) alle goeds te wensen.
De meeste vrouwen vinden het moeilijk hun grenzen aan te geven. Ze willen anderen graag pleasen. Hiermee gaan ze over hun eigen grens. Ze gaan dan toch naar familie terwijl ze liever thuis zouden zijn. De keuze maken voor jezelf is moeilijk omdat je sociale druk voelt.
Het wordt niet (altijd) begrepen als je voor jezelf kiest. En ook in jezelf blijft dat vaak lastig omdat je èn erbij wil horen èn het nodig hebt om op jezelf te zijn.
Iemand formuleerde heel treffend: als je bij een verplichting denkt “Morgen om deze tijd is het voorbij” dan moet je het eigenlijk niet doen.
Een aantal vrouwen hebben hun weg erin gevonden. Zij hebben naarmate ze ouder worden wat meer de verwachtingen van de ander kunnen loslaten. Schuldgevoel maakt dan plaats voor zelfacceptatie en compassie.
Het vinden van een passende balans tussen eigen behoefte en verwachting is ingewikkeld maar wel waardevol. Daarbij zou het fijn zijn wanneer er over & weer water bij de wijn gedaan wordt, zodat iedereen fijne feestdagen heeft. Dat vraagt wel het kunnen en mogen uitspreken van eigen behoeften. Oplossingen die regelmatig genoemd werden zijn: in een kleiner groepje samenkomen, gaan wandelen in plaats van samen zitten, iets vanuit je hart maken wat je aan een buurvrouw geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten