Verslag 3 juni: Autisme en balans

We begonnen met de vraag hoe zit het met jouw balans? Hier kwamen de volgende reacties op:

-        Fantastisch, door corona moet ze thuis werken, ze blijft thuis, rust zorgt voor balans

-        Net vóór de Coronauitbraak omgeslagen naar 1 kant, burn-out. Verplicht rust. Corona gaf geen verandering

-        Balans is slechter, onderprikkeling

-        Gaat nu langzaam beter; ik durf toe te geven dat de balans slecht was en ik durf nu hulp te vragen

-        Nu ik niet meer naar het werk kan ben ik goed uitgerust

-        Ik zorg goed voor mezelf, geeft balans. Heb angsten overwonnen

-        Balans is ingewikkeld door onzekerheid, piekeren brengt me uit balans.

Vervolgens ging het gesprek verder met de vraag: ‘’wat helpt jou om balans te houden of weer in balans te komen?”

-        Structuur

-        Beweging

-        Drukte vermijden

-        Vaste dag routines

-        Goed voor mezelf zorgen

-        Wandelen

-        Autisme begeleider; coaching gesprekken

-        Afkijken van mijn kat, die is relaxed

-        Mindfulness

-        Kleuren, puzzelen, lezen

-        Toegeven dat ik het niet alleen kan, hulp vragen

-        Nog zoekende, weet het niet goed

-        Veel herhalingen, dagelijkse routines/ activiteiten

Op de vraag ‘kunnen mensen het zien aan je als je uit balans bent?’, antwoordden de meeste vrouwen met ‘nee.

Ik zet masker op en doe mijn best om het niet te laten zien.

Ik vindt het moeilijk om het zelf te voelen, dan is het ook moeilijk om het uit te spreken.

Anderen hebben soms geen behoefte om het te horen.

Ik ben een ster in camoufleren, thuis komt het er 3x zo hard uit.

Ik pas mijn leefstijl aan, aan mijn beperking.

Naasten kunnen het wel zien.

We eindigden het gesprek met tips / suggesties voor elkaar:

-        Blijf in beweging

-        Ga iets doen met dieren

-        Pas je leefstijl aan aan je beperking, dan is grenzen aangeven en nee zeggen ook gemakkelijker

-        Stel minder hoge eisen aan jezelf

-        Niet oneindig doorgaan

-        Neem een kat

-        Zoek je kwaliteiten/ valkuilen met behulp van een coach

-        Blijf bij jezelf

-        Slaapmuziek

-        Creativiteit gebruiken

-        Focus op interesses

-        Waak voor niet teveel piekertijd.

Voor de volgende keer, woensdag 4 september is het thema: Slapen en avondrituelen.

Veel mensen met autisme hebben moeite met (in)slapen. Hoe zet je gedachten stil of stop je met gepieker?

Kunnen avondrituelen hierbij helpen. Een ritueel is een manier van handelen die anders is dan andere handelingen; veel mensen hebben vaste rituelen.

Hebben mensen met een ASS méér rituelen dan een NT-er (neuro-typische mens) en wijken deze sterk af?

Herken jij je in het ‘moeten’ uitvoeren van avondrituelen of kun jij ook ‘gewoon’ naar bed gaan zonder rituelen?

Je bent van harte welkom als je hierover wilt praten met andere autivrouwen. Dit zal weer ‘live’ plaats vinden in Zyp25, te Arnhem, volgens de Coronamaatregel van 1.5 m. afstand.

Daarnaast zal het AutivrouwenCafé digitaal gaan; dit op verzoek van verschillende vrouwen.

De bedoeling is om dit om de maand te doen. Data in 2020 zijn: woensdag 16 september en woensdag 18 november.

Tot slot nog de melding dat ik, Maya Deug, per september 2020 gaat stoppen met de PR en het schrijven van het verslag van de bijeenkomst.

Verslag van 6 mei: Minder prikkels, fijn of last?

Op de vraag vind je minder prikkels fijn of is het een last kwamen de volgende reacties:

-        Het heeft 2 kanten, tot rust komen is fijn, maar ik kan ook onderprikkeld raken waardoor ik me weer terug trek.

-        Door te weinig prikkels ga ik teveel in mijn hoofd zitten. Ik heb meer tijd om na te denken.

-        Ik ga op zoek naar andere prikkels.

-        Ik heb geen last van onderprikkeling omdat ik andere prikkels voel door de vele veranderingen.

-        Naar de winkel gaan geeft veel overprikkeling, ik heb tijd nodig om te bedenken hoe ik me moet gedragen, wat anderen gaan doen. Ik ben heel erg bezig met hoe ik me moet gedragen in de winkel.

Op de vraag wat overprikkeling kan geven kwamen de volgende antwoorden:

-        Geluiden

-        Nu is het contrast groter, dus ben ik ook sneller overprikkeld of onderprikkeld. Ik ben nog gevoeliger voor prikkels.

-        Mentale stress of fysieke stress zoals koud, slecht slapen, honger e.d. Ik ben ook nu sneller overprikkeld.

-        Mentale stress door de onzekere situatie, wat verandert er weer? Ik moet meer werken om mezelf in balans te houden. Elke stap kost energie.

-        Gedachtes.

-        Ik kan niet naar het werk, de kinderen niet naar school. Iedereen zit binnen thuis, meer met elkaar, minder momenten alleen thuis. Dan geven geluiden e.d. irritatie en overprikkeling.

Op de vraag of mensen kunnen zien aan jou of je overprikkeld bent kwamen de volgende reacties:

-        Ik krijg meer tics, dat kunnen mensen wel aan mij zien.

-        Ik ben gestrest en moe, dat merken mensen wel.

-        Grenzen aangeven is moeilijk, dan ga ik te ver en word ik boos, dat merken anderen dan wel.

-        Nee, dat kan je niet altijd aan mij zien.

Wat helpt te ont prikkelen/ ontspannen:

-        Zingen

-        In het donker zitten met de koptelefoon; licht dempen

-        Hardlopen en/of wandelen

-        Iets met de handen doen

-        Boeken lezen die ik goed ken

-        Woordenreeksen; puzzelen

-        Liefst in witte kamer met geen prikkels zitten, zichzelf afsluiten

-        Koptelefoon op

Hoe kan je ontprikkelen/ ontspannen?

Hierbij werd opgemerkt dat er een verschil is tussen ontprikkelen of ontspannen, dat dit 2 verschillende dingen zijn. Daar was iedereen het mee eens.

Ontprikkelen is nodig na overprikkeling. Overprikkeling gaat sneller naar vermoeidheid. Dan helpt slapen, ogen dicht, prikkelarme kamer, koptelefoon, Netflix kijken. Iets passiefs doen. Rust krijgen.

Bij gespannenheid heb je te veel energie, een hoog stress niveau en fysieke spanning. Dan helpt het om de spanning kwijt te raken door sporten, wandelen of iets actiefs te doen.

Tips voor elkaar ter afsluiting:

-        Ik gebruik altijd mijn 5 vingers om aan te geven aan vrienden hoe het met me gaat. Duim is oké, duim en wijsvinger gaat redelijk oké. 5 vingers is stop, het gaat niet goed. Op die manier kan ik zonder woorden aangeven hoe het met me gaat.

-        Als de Corona-tijd is afgelopen zou het fijn zijn als de digitale momenten ook blijven. Dit is fijn, kost minder energie.

-        Ik sluit sneller online aan dan bij een live gesprekscafé

Voor de volgende maand, woensdag 3 juni is het thema: ‘autisme en balans’.

De Corona-tijd zorgt bij mensen voor mentale stress door de onzekere situatie, wat verandert er nu weer? Elke stap kost veel energie en ook weer omschakelen naar een nieuwe situatie.

Hoe is het met jouw balans? Moet jij er meer voor doen om jezelf in balans te houden? Of is het gemakkelijker om je balans te bewaken omdat je misschien meer de regie kunt pakken in het indelen van je eigen tijd.

Je bent welkom als jij hierover wilt praten met andere autivrouwen. Dit zal digitaal gebeuren via ZOOM.

Verslag 1 april: Autisme en Sociale contactbeperking, fijn of last?

Omdat we vanwege corona niet fysiek bij elkaar konden komen hebben we woensdag 1 april (geen grap) een try-out gehouden voor het online Autivrouwencafé. In 2 gespreksgroepen hebben we het thema “Sociale contactbeperking fijn of last” besproken. Deelname was gratis.

Op de vraag hoe contactbeperking ervaren werd kwamen de volgende reacties op:

·       Lastig dat ten gevolge van corona veel medische afspraken vervallen zijn

·       Kritisch op andere mensen die zich niet aan de richtlijnen houden

·       Meer tijd hebben om na te denken over zichzelf wat fijn is. Vrijheid is beperkt maar ik kom wel tot rust.

·       Fijn om niet naar werk te hoeven; genoeg om mijzelf te amuseren

·       Lastig om niet naar winkels te kunnen. Ben dan constant bezig met de afstand. Kan er niet van genieten. Dubbel gevoel onduidelijk hoe de afstand in te vullen.

·       Beeldbellen met werk. Moeilijk, lijkt of je minder contact hebt en ik ga ook harder praten.

·       Ik heb pleinvrees: nu fijn dat er minder mensen op straat zijn. Wel lastig 1,5 m. afstand, ik moet er steeds aan denken. Altijd bezig met wat andere denken.

·       Niet iedereen mist de sociale contacten door corona. Niet werken e.d. kan meer energie opleveren.

Tot slot reikten we elkaar tips aan:

·       beperkt coronanieuws kijken

·       contact onderhouden door bijv. wordfeud met bekenden, appen of facetimen. Wel van te voren afspreken hoe laat.

·       meer met innerlijk bezig zijn. 

·       deze periode gebruiken om zelfstandiger te worden

·       deze periode gebruiken om minder digibeet worden  

Evaluatie na afloop:

·       minder prikkels doordat ik niet hoefde te reizen

·       voelde veilig zo vanuit mijn vertrouwde omgeving

·       misschien na corona om en om doen (fysiek en online)

·       was zenuwachtig vanwege het beeldbellen maar viel erg mee

·       fijn dat je op deze manier ook een echt goed gesprek met elkaar kan hebben

·       niet meer dan 6 personen in een groep  is fijn

Voor de volgende maand, woensdag 6 mei is het thema: Minder prikkels, fijn of last?

Door overprikkeling kun je vaak minder goed nadenken en sociaal reageren. Ook heb je minder overzicht. Merk je, nu je noodgedwongen meer thuis bent, dat uitvoerende taken beter lukken?  Ben je meer ontspannen? Of raak je onderprikkeld en ben je moe en futloos en lukt het je niet om in beweging te komen? 

Je bent van harte welkom als je hierover wilt praten met andere autivrouwen. Dit zal weer online gebeuren, via het programma Zoom. Na aanmelding krijg je informatie hierover toegestuurd.

Autivrouwencafé 1 april 2020: Sociale contactbeperking fijn of last?

In deze chaotische tijd vinden wij het belangrijk activiteiten voor zover dat mogelijk is door te laten gaan. Daarom willen we woensdag 1 april een try-out houden voor het online AutiVrouwenCafé.
Deelname is gratis.

Vrouwen met ASS kunnen zich aanmelden voor een van de twee gespreksgroepen. Er is ruimte voor maximaal 6 personen per groep inclusief de gespreksleider.
Omdat Els en Nikki dit keer niet beschikbaar zijn, zal Maartje de Vries een van de groepen gaan leiden. Maartje zal het AutiVrouwenCafé na de zomervakantie van Sandra over gaan nemen. Sandra leidt de tweede groep.

Aanmelden kan bij de administratie: administratie@krekelautismecoaching.nl 
Na aanmelding ontvang je de gebruiksaanwijzing om in te loggen.
Het thema is veranderd meer passend bij de situatie nu:

Sociale contactbeperking fijn of last?
Veel vrouwen met autisme kost al die sociale contacten veel moeite/ energie maar mis je het niet nu het er helemaal niet meer is?  
Je bent van harte welkom om mee te doen als je hier met andere vrouwen over wilt praten.

Het programma is als volgt:

• Maartje leidt de eerste groep. De eerste groep kan inloggen tussen 18.30 en 19.00 en het themagesprek is van 19.00-20.00.
• Sandra leidt de tweede groep. De tweede groep kan tussen 20.00 en 20.30  inloggen en het themagesprek is van 20.30-21.30.

Voor deze try-out maken we gebruik van Zoom

Wat is Zoom?

Zoom is een app waarmee je deel kunt nemen aan het Autivrouwencafé via internet.
Je kunt Zoom installeren op een desktop, een laptop een tablet of op je smartphone.

Wat heb je nodig?
Wanneer je Zoom installeert op een desktop, dan heb je een headset (koptelefoon met microfoon) en een camera nodig. Een standaard desktop heeft deze functies meestal niet.
Een laptop, tablet en smartphone hebben een camera,  luidspreker en microfoon en daar kun je dus meteen mee aan de slag.

Software installeren en starten
Op een desktop, laptop of tablet (windows) zijn er twee manieren:
Via de browser: Ga naar www.zoom.us en kies Join a meeting rechtsboven in het scherm
Je kunt Zoom ook installeren op je computer via https://zoom.us/support/download

De download start en die moet je installeren op je computer. Je krijgt na installatie een icoon op je desktop. Klik daar op en kies Join.

Op een smartphone of Android/IOS tablet:
Ga naar de Appstore of Playstore en download ZOOM Cloud Meetings.
Installeer Zoom.
Klik op Join a Meeting.

Inloggen op het AutiVrouwenCafé

Voor het inloggen heb je een Meeting ID en wachtwoord nodig. Deze worden per e-mail toegestuurd. 

1. Voer het Meeting ID in, dit bestaat uit 9 nummers.
2. Kies eventueel een nieuwe schermnaam (nickname) in verband met de privacy
3. Geef aan of jouw camera en microfoon aan moeten staan.
4. Tik op Join en voer het wachtwoord voor de sessie in.

Meepraten in het AutiVrouwenCafé

Onderaan het scherm zie je verschillende opties. Je kunt hier je camera en microfoon in- en uitschakelen.
Door op Participants te tikken zie je wie er nog meer meedoet aan het Café.
Het Autivrouwencafé werkt met rondes. Er spreekt steeds één persoon. Zet je microfoon aan als je aan het woord bent en zet deze uit als een ander praat om storende geluiden te vermijden
Als je iets wilt zeggen tijdens een ronde kun je je hand opsteken (handsymbool). Je krijgt dan het woord van de gespreksleider.

Verslag 4 maart: ASS en grenzen aangeven

Er waren deze avond 2 gespreksgroepen en na een kort voorstelrondje stelde Sandra Krekel de vraag: kun jij je grenzen aanvoelen? Hier kwamen de volgende reacties op:

·        Blijft maar doorgaan, ze voelt de grens pas als ze pauze neemt. En ze krijgt een signaal in de vorm van hoofdpijn die niet weg te krijgen is met een paracetamol. Alleen een lange rustpauze helpt om van haar hoofdpijn af te komen.

·        Meerdere vrouwen gaven aan dat ze moeten leren om te accepteren dat de grens bereikt is, ze hebben de neiging hun gevoel te negeren of te bagatelliseren

·        Wel voelen maar  moeilijk om te zeggen dat ze overprikkeld is, voelt zich snel schuldig

·        Sommige geven het aan dat ze met een activiteit over hun grenzen gaan maar ontvangen geen begrip waardoor ze maar niets meer zeggen

·        Een vrouw gaf aan dat ze al over haar grens gegaan is door naar het Autivrouwencafé te gaan. Ze zat met zweet en klamme handen. Door het aan te geven zakte dit en voelde ze de mogelijkheid heeft om ervoor te kiezen weg te gaan zodra ze zou willen. Hierdoor lukte het juist om nog te blijven.

Sandra gaf een aantal keren aan hoe overprikkeling bij Neuro typicals ( NT-ers) werkt; soms kan zij in een ontspannend gesprekje met iemand al tot rust komen. De meeste NT-ers herstellen sneller van overprikkeling bij of door drukke activiteiten.

En ook dat het wel lijkt dat andere mensen geen problemen hebben maar dat dit vaak niet zo is.

De manier waarop je zegt dat je over je grens gaat maakt veel uit om begrip te krijgen van de ander.

We spraken over keuzes maken en dat je bij je eigen verjaardag ervoor kan kiezen om die niet te vieren of alleen met je eigen gezin. Iemand gaf aan dat ze bij haar buren had aangegeven dat zij het niet kan opbrengen om bij hun verjaardag(en) aanwezig te zijn.

Tot slot reikten we elkaar tips aan om beter rekening te kunnen houden met je eigen grenzen:

·        Stiltes inbouwen in een gesprek door even ‘niet’ meteen te reageren

·        Iedere dag jezelf eraan te houden om maar 1 (in)spannend ding te doen

·        Mensen om je heen hebben die je begrijpen

·        Je terugtrekken door een spelletje op de smartphone te doen of een kleurboek met potloden mee te nemen als je ergens bent waar je nog wel wat langer zou willen blijven

·        Koptelefoon opzetten zonder muziek aan om je af te sluiten van je omgeving óf jezelf terugtrekken door naar bepaalde muziek te luisteren

·        Bij jezelf te blijven; ‘schijt’ aan de ander te hebben en hierdoor zelf een ‘prettiger persoon’ voor je zelf te blijven

·        Tijd nemen voor jezelf door dingen van je afschrijven

·        Ademhalingstechnieken gebruiken om bij jezelf te blijven (Mindfulness)

·        Je kan mensen ook als een ‘proefkonijn’ gebruiken om iets uit te proberen m.b.t. je grenzen aan te geven

·        Opschrijven van positieve dingen in een dagboek.

Voor de volgende maand, woensdag 1 april is het thema: Slapen en avondrituelen.

Veel mensen met autisme hebben moeite met (in)slapen. Hoe zet je gedachten stil of stop je met gepieker?

Kunnen avondrituelen hierbij helpen. Een ritueel is een manier van handelen die anders is dan andere handelingen; veel mensen hebben vaste rituelen.

Hebben mensen met een ASS méér rituelen dan een NT-er (neuro-typische mens) en wijken deze sterk af?

Herken jij je in het ‘moeten’ uitvoeren van avondrituelen of kun jij ook ‘gewoon’ naar bed gaan zonder rituelen?

Je bent van harte welkom als je hierover wilt praten met andere autivrouwen. 

Verslag van 5 februari: ASS en alexithymie

Na een korte inleiding over alexithymie en de daarbij behorende kenmerken werd de vraag gesteld of de vrouwen zich herkenden in deze kenmerken.

Eén deelneemster antwoordde hierop dat ze geen fantasie heeft, dit werd door meerdere vrouwen in de groep herkent. Dit leverde o.a. problemen op bij creatieve opdrachten op school. Daarnaast loopt deze vrouw nog weleens aan tegen onbegrip en bagatelliserende reacties van anderen. Men verwacht van een volwassen vrouw meer eigen initiatief.

Voor meerdere vrouwen geldt dat als er meer rust is en minder spanning, zij beter in staat zijn om bij hun fantasie te komen. Hierop vroeg één van de vrouwen zich af of hierbij de piramide van Maslow een rol speelt. Volgens deze theorie is er geen ruimte voor zaken als creativiteit wanneer niet voldaan is aan de basisbehoeften zoals fysieke behoeften, veiligheid en zekerheid. Een logische theorie, al herkent één van de deelneemsters eerder het tegenovergestelde bij zichzelf: zij vlucht juist vaak in de veilige wereld der fantasie. Aan de andere kant heeft ook zij meer moeite met creatief denken wanneer er sprake is van een deadline; dus stress.

Naast een gebrek aan fantasie werden ook de kenmerken van alexithymie betreffende emoties herkent. Sommige vrouwen vinden het moeilijk hun gevoelens te herkennen en te benoemen, al hebben sommige dat in de loop van hun leven wel steeds beter leren doen. Ook is het voor enkele vrouwen moeilijk te beredeneren waarom ze een bepaalde emotie ervaren: ‘ik ben bozig maar waarom?’

Verder vertelde één van de vrouwen moeite te hebben met het woord ‘angst’. Zij associeert het woord ‘angst’ als iets ‘waar je verschrikkelijk bang voor bent’. En ‘ergens bang voor zijn’ , zoals een lichte spanning bijv. voor een tandartsbezoek of een sollicitatiegesprek, is bij haar géén ‘angst; het zijn voor haar twee verschillende dingen.

Wat ook herkend werd in de groep was dat lichamelijke gewaarwordingen niet altijd, of soms vertraagd, worden gekoppeld aan emoties. Eén van de deelneemsters kwam er pas laat achter dat de brok in haar keel, die ze vaak voelde, veroorzaakt werd door haar emoties. Een andere deelneemster koppelt de hartkloppingen die ze soms heeft, vaak vertraagt aan haar gevoelens van stress.

Voor de volgende maand, woensdag 4 maart is het thema: ASS en grenzen aangeven.

Voor mensen met een ASS begint het er vaak mee dat ze niet goed voelen waar de grens ligt. En als je dat wel voelt, dan moet je dat ook nog (op een assertieve manier) over kunnen brengen. Het kan ook zijn dat je zelf over je grenzen gaat, zonder dat iemand dat van je vraagt.

Hoe stel jij je grenzen en hoe geef je die aan? Welke problemen ervaar je daar bij? Wat heb je hier in de loop der jaren over geleerd?

Je bent van harte welkom als je hierover met andere autivrouwen wilt praten.

Interessant om in dit kader te lezen: https://mandyverleijsdonk.wordpress.com/2017/05/10/o-wacht-dat-was-blijkbaar-mijn-grens/

Verslag van 8 januari ASS en onrechtvaardigheid

We begonnen de avond met een korte voorstelronde en daarna stelde Sandra de vraag: ‘Herken jij bij jezelf of je een sterk rechtvaardigheidsgevoel hebt’?

Alle 7 aanwezige vrouwen beantwoordden de vraag met een ‘ja’:

Ja: ik reageer op internet als ik vind dat dingen onrechtvaardig zijn. Als anderen niet zijn zoals ik steekt dat.

Ja: of het op de televisie is of iemand persoonlijk is, het maakt niet uit. Ik heb er moeite mee. Als het persoonlijk is, zeg ik er iets van; dit wordt niet altijd in dank afgenomen.

Ja: maar ik heb geleerd om er anders mee om te gaan; niet steeds mensen erop aanspreken want dat geeft mij zelf veel boosheid en spanning. Ik heb veel gekopieerd van andere mensen en doe nu zoveel mogelijk hetzelfde.

Ja: ik vind het o.a. onrechtvaardig dat er veel verschil is tussen arm en rijk in de wereld. Ik ben dan snel boos en kan er lang over door blijven gaan.

Ja: en het vervreemd mij van de dingen rondom mij heen; ik word boos en krijgt dan ook wel bijval van andere mensen als ik iets zeg van een onrechtvaardige situatie. Als het iets persoonlijks is, kan ik er maanden van overstuur zijn.

Ja: m.b.t. politieke zaken en dan vooral als het gaat om dierenleed.

Ja: ik kan ook niet tegen dierenleed en als mensen tegen mij praten op een manier waarbij zij denken te weten wat ik als persoon met autisme nodig heb dan heb ik daar ook veel moeite mee.

Er werd gevraagd of wij bij onrechtvaardigheid er wel iets van zeggen of niets durven te zeggen? Drie personen gaven aan er wel iets van te zeggen en 4 personen durven dat niet.

Het heeft vaak ook te maken met de situatie en ben je mondig en snel genoeg om terug te kunnen reageren bij een tegenreactie?

Vervolgens gingen we verder met de vraag of wij ons rechtvaardigheidsgevoel ervaren als een ‘kracht’ of als een ’last”? Hier kwam naar voren dat 3 vrouwen het zien als een ‘kracht’ en 4 vrouwen het ervaren als een ‘last’.

Er werd gezegd dat als je je eigen mening geeft, dat het dan niet in dank wordt afgenomen en ook al is het een kracht dat het dan toch ook als last wordt ervaren.

We reikten elkaar tips aan m.b.t. hoe om te gaan met het rechtvaardigheidsgevoel:

·        Fantaseren hoe ik het had willen doen. Wat had ik willen zeggen.

·        Niet reageren maar opschrijven helpt mij om te relativeren

·        Tegen jezelf zeggen: ‘stop met het denken dat het onrechtvaardig is’

·        Bewust keuze maken om niet meer boos te reageren, dit steeds weer oefenen

·        Gevoelens bij de ander laten om de andere persoon niet te willen kwetsen (liever mijzelf kwetsen)

·        Eerlijk zijn naar jezelf i.p.v. kritisch zijn op jezelf

·        Frustratie loslaten door middel van mindfulness of meditatie; kijken naar wat wèl allemaal goed gaat.

Voor de volgende maand, woensdag 5 februari is het thema: ASS en alexithymie

Alexithymie betekent letterlijk ‘geen woorden hebben voor emoties’. Mensen die hieraan leiden hebben moeite hun gevoelens moeilijk onder woorden brengen. Ze laten zich bij belangrijke beslissingen niet leiden door emoties en ook niet goed een onderscheid maken tussen verschillende emoties. Ze voelen zich ‘goed’ of ‘slecht’, maar verder?

*Uit onderzoek is gebleken dat ongeveer 10 % van de bevolking alexithymie heeft. Bij mensen met autisme bleek dat om 50 % te gaan. Ook het moeilijk onderscheid maken tussen een gevoel en de bijbehorende lichamelijke gewaarwording hoort erbij. Bij mensen met alexithymie zie je vaak dat ze lichamelijke klachten hebben waar geen oorzaak voor wordt gevonden.

Hoe is dit bij jou, herken jij dit bij jezelf en wil je erover praten dan ben je van harte welkom.

*Bron: https://www.welingelichtekringen.nl/wetenschap/27993/een-op-de-10-mensen-lijdt-aan-alexithymie.html