Verslag van 4 september: ASS en (zelf)stigma

Er waren 13 vrouwen aanwezig en we gingen in 2 groepen het gesprek ASS en (zelf)stigma beginnen.

Sandra Krekel begon eerst met de vraag hoe wij de zomervakantie door gekomen waren en dit bleek tevens een begin te zijn van hoe de vrouwen over zichzelf praten. (zelfstigma)

Vervolgens gingen we verder met de vraag: ‘heb jij een laag zelfbeeld of negatief beeld van jezelf?’

Van de 5 vrouwen reageerden er 4 met ‘ja’ en een vrouw gaf aan dit niet bij zichzelf te herkennen.

De dingen die benoemd werden waren o.a.:

·        Jezelf dingen aanpraten; voel mij minder dan anderen; ik zou gemakkelijker willen leven; ‘buiten’ wordt ik steeds geconfronteerd met het ‘anders zijn’.

·        Voel mij minder doordat ik geen baan heb; het geen goed antwoord kunnen geven waarom ze niet werkt; het geeft een vervelend gevoel. Heeft het gevoel in de verdediging te schieten n.a.v. de vragen die haar gesteld worden.

·        Haalt zichzelf naar beneden door te zeggen: ‘het is maar vrijwilligerswerk’; ze geeft wel aan dat zij vóór het krijgen van de diagnose ASS, zichzelf ook al naar beneden haalde.

·        Door moeheid en overprikkeling kan men zichzelf ook naar beneden halen door negatief te zijn over jezelf

·        Geeft aan zich ‘dom’ te voelen terwijl ze wel een baan heeft.(Is dom wel het juiste woord of is het je sociaal onhandig voelen)

·        De vrouw die aangaf het niet bij zichzelf te herkennen vindt zichzelf wel vaak negatief in het doen van uitspraken, maar geeft aan dat zij zichzelf niet naar beneden haalt.

Vervolgens gingen we dieper in op het ‘waarom’ men zichzelf naar beneden haalt. We gaven elkaar tips en inzicht hoe iemand het anders zou kunnen doen. En waar het kon complimenteerden we elkaar.

Verslag van juni: ASS en reizen

Deze avond werd het aantal vrouwen verdeeld over 2 groepen. Sandra begon met de vraag van welke mogelijkheden wij gebruik maken om ons te verplaatsen.

Iedereen maakte wel gebruik van één van de hierna genoemde verplaatsingsmogelijkheden: te voet, te fiets, de auto, de bus, de trein.

We spraken over de voordelen van het lopen of per fiets verplaatsen: je bent altijd buiten, je hoeft nooit te wachten. Sommige vrouwen gaven aan het lopen of fietsen van jongs af aan gedaan te hebben en het zo gewend te zijn.

De voordelen van een auto werden ook besproken en hier werd als reden genoemd: een veilig gevoel, vrijheid van komen en gaan en je kan gemakkelijk spullen meenemen.

Het reizen met openbaar vervoer is voor een aantal vrouwen te druk en men heeft problemen met een onduidelijke berichtgeving ter plaatse. (informatie over uitval van treinen en bussen die veel te laat bekend gemaakt wordt)

Naar aanleiding van de vraag of men problemen heeft met reizen en daarom wel eens thuis blijft, kwamen een paar reacties van vrouwen die in het verleden te maken hebben gehad met ernstige straat/ pleinvrees.

Het ontstaan kwam o.a. door een depressie die iemand hinderde om eruit te gaan en een ander gaf aan in het verleden gehinderd te worden door grote (onbekende) gebouwen.

Enkele vrouwen gaven aan zich wel te laten weerhouden om te gaan reizen met het OV als ze naar een onbekende plek moeten reizen, ze gaan dan liever met de auto.

We gaven elkaar tips om het reizen zo prettig mogelijk te maken. Zoals: voorbereidt op reis gaan door de reistijden en de route van te voren op te zoeken en uit te printen of in je smartphone te zetten.

Van te voren kijken of er werkzaamheden zijn of met je autismecoach van te voren hierover praten en je kan je ook laten ‘prompten’.

Prompten betekent: iemand anders aanzetten dat zij/hij iets gaat doen; een klein duwtje geven. Het kan lastig zijn om de juiste persoon hiervoor te vinden, van wie je het accepteert.

Als je `s avonds nog weg wilt gaan, dan overdag minder actief zijn.

Je grenzen bewaken om niet iets af te spreken als je weet dat je al een andere afspraak op die dag hebt.

Tijdens het reizen zelf, tenminste in de bus of trein, afleiding zoeken, bewust een rustige zitplaats opzoeken of de stiltecoupé in de trein en om hulp vragen als je informatie nodig hebt.

We sloten de avond af met de zin: ‘zet de zwarte bril af en zet een roze bril op’

In juli en augustus is er wegens de zomervakantie géén Autivrouwencafé

Voor de volgende keer, woensdag 4 september, is het thema: ASS en (zelf)stigma

Stigma is vaak een negatief vooroordeel dat leeft bij bepaalde bevolkingsgroepen. Mensen met een ongewoon of afwijkend gedrag die niet in het standaardplaatje passen krijgen een etiket opgeplakt. Terwijl het afwijkende gedrag slechts door een deel van die mensen wordt vertoond. Het is dus eigenlijk discriminatie van mensen met een aandoening.

Als je jezelf hierdoor minderwaardig voelt omdat je de negatieve oordelen toepast op jezelf is dat een vorm van zelfstigma. Hoe ga jij om met het “etiket” autisme?

Als jij hierover wilt praten met andere Autivrouwen dan ben je van harte welkom.

Interessant om in dit kader te lezen: https://autspoken.nl/ik-ben-geen-autist/

Verslag 1 mei: ASS en lichamelijke klachten

Deze avond was het rustig met 9 deelnemers. We hebben met de deelnemers overlegd en voorkeur was om twee groepen te maken.

Na een voorstelrondje heeft Sandra geïnventariseerd welke klachten er bij de deelnemers speelden:

Voedingsintolerantie en ook lactose-intolerantie bij twee vrouwen

Luchtwegallergie bij 3 vrouwen. Een paar hadden vooral vroeger klachten gehad maar waren er overheen gegroeid

Huidallergie zoals eczeem, psoriasis en tweemaal zonneallergie

Darmklachten, vooral spastische darm en darmontstekingen 

Snel ontstekingen zoals bijholtes

Hoog spanningsniveau van de spieren wat ook pijn geeft bij 3 van de 5 vrouwen

Verstoorde melatonine-aanmaak

Spiersamentrekkingen ook tijdens het (in)slapen

Vermoeidheid, Hoofdpijn, nek en schouderklachten werden als stressverschijnselen ook genoemd.

Wat is helpend of helpend geweest?

·        Eigenlijk gaf iedereen aan dat bewegen superbelangrijk is. Liever kort en vaak dan lang en door je grenzen gaan. Ook als je pijn hebt toch een wandelingetje gaan maken. Het geeft je meer energie en de pijn wordt minder. Stilstand is achteruitgang.

·        Voor de hoge spierspanning hadden twee vrouwen goede ervaring met cesartherapie. Ook CBD olie voor het slapen gaan leidt tot een meer ontspannen en betere slaap. Wel gaf iemand aan attent te zijn op een laag bloedsuikergehalte CBD olie lijkt daar effect op te hebben.

·        Voor klachten voorafgaand aan de menstruatie (PMS) gebruikten 2 vrouwen succesvol DHEA een bijnierhormoon. Het maakte hen veel stabieler met minder stemmingswisselingen

Nog wat andere ervaringen:

·        Praten en een activiteit doen werkt bij mij niet ik moet de focus bij het ene of het andere leggen. Doe ik dat niet dan kan ik ongecontroleerde spierbewegingen krijgen.

·        Mijn zelfbewustzijn is sinds mijn diagnose toegenomen. Ik kan nu niet alleen meer voelen maar het ook beter plaatsen. Jezelf begrijpen is dus belangrijk.

·        In het moment leven. Als ik meer focus op waar ik mee bezig ben kan ik meer hebben.

Duidelijk negatieve invloed op alle bovenstaande klachten afhankelijk van wat je zwakke plek is: hormonen zowel met zwangerschap als met de overgang.

Sandra vroeg of iemand ervaring heeft met oxytocine. Dit zou een positief effect hebben op de hersenen van mensen met ASS waardoor je wat minder alert en angstig in het leven staat. Sandra las wat tips van Janneke Robers voor om oxytocineproductie in je lichaam te stimuleren:

 https://www.jannekerobers.nl/inspiratie/ik-ben-een-oxytocine-junkie/

Het komt vooral neer op het goed voor jezelf zorgen en in het hier en nu zijn, waardoor je minder bezig bent met dingen die gebeurd zijn of nog gaan gebeuren.

 

Voor de volgende maand, woensdag 5 juni is het thema: ASS en vakantie en reizen.

Reizen doet iedereen wel; in het dagelijkse leven heb je te maken met jezelf verplaatsen naar werk, school of dagbesteding. Dit geeft bij mensen met ASS vaak veel extra prikkels door de hoeveelheid mensen die hetzelfde doen en ook het lawaai van het verkeer. Hoe is dit voor jou, als jij gebruik maakt van het openbaar vervoer? Doe jij iets speciaals om jezelf te beschermen tegen de geluidsoverprikkeling?

Ook kan je bij reizen denken aan vakanties of een dagje ergens naar toe gaan. Zou je erop uit willen? Hoe kun je je het beste voorbereiden? Wat moet je voor jezelf overwinnen om te kunnen gaan?  Hoe gaan anderen hier mee om?

Je bent van harte welkom als je hierover wilt praten met andere autivrouwen.

Interessant om in dit kader te lezen. http://www.mariskamedia.nl/wordpress/met-de-trein-reizen-met-autisme/

N.B.

In de maanden juli en augustus is er géén Autivrouwencafé wegens de zomervakantie.

Verslag 3 april: ASS en jezelf zijn

Deze avond werden de 18 deelnemers weer verdeeld over 3 groepen.

Sandra begon met de inleiding: vóórdat een vrouw de diagnose ASS krijgt, past zij zich aan en kijkt hoe andere mensen dingen doen of dingen zeggen. Nadat een vrouw de diagnose ASS heeft gekregen zou je meer jezelf kunnen zijn. Is dat werkelijk zo? En hoe ben jij je gaan gedragen?

We begonnen met de vraag: ‘Wanneer ben je wel en wanneer ben je niet jezelf? De aanwezige vrouwen gaven het volgende aan:

·        Kan nu steeds beter grenzen aangeven

·        Weet van zichzelf niet wie ze zelf is; heeft nog steeds de neiging om zichzelf aan te passen aan de ander

·        Als ze alleen is, kan ze zichzelf zijn; bij andere mensen past ze zich toch aan en doet zich beter voor dan dat ze zich voelt

·        Zij wil het gedrag van de ander niet tot de norm maken en hetzelfde gaan doen

·        Jezelf zijn = tevreden zijn met jezelf (geen beperking voelen)

·        Ze zet een masker op wanneer ze haar emoties wil tegenhouden

·        Weet na de diagnose nog steeds niet wie ze zelf is

·        Vindt zichzelf lastig voor de omgeving als ze zichzelf is en past zich daarom vaak aan

Sandra geeft aan dat iedereen in het dagelijkse leven te maken heeft met ‘een rol spelen’. Bijvoorbeeld als partner, als coach, als werknemer, als moeder.

We spraken verder over hoe de vrouwen zich voelden in verschillende situaties. Waar de een vertelde dat zij altijd zichzelf is, bij een feestje, tijdens het zangkoor of thuis alleen, weet de ander niet of ze wèl of niet zichzelf is.

Bij een vrouw die het van zichzelf niet weet gingen we verder in gesprek over dat zij van zichzelf vindt dat het uiten van haar gevoel, als ze overprikkelt is, heel onaardig over kan komen. Betekent dat nu ‘zichzelf zijn’ of is ‘jezelf zijn’ wel hoe je eigenlijk bent: een vredelievend mens die graag aardig doet tegen anderen.

Vervolgens gingen we verder met de vraag: ‘hoe lukt het om meer bij ons zelf te komen’

Deze vraag was wat makkelijker en de reacties waren o.a.: meer ontspanning in plannen, milder zijn tegenover jezelf , beter in balans komen door mindfulness of yoga te doen. Dingen beredeneren. Dingen doen die je fijn vindt, zoals wandelen, puzzelen, fotograferen, een spelletje doen op de PC of dingen van je afschrijven.

Een gesprek voeren met een goede vriendin of goede bekende. Jezelf zijn met oog voor de ander. Meer bewust zijn wat iets met je doet.

Voor de volgende maand, woensdag 1 mei is het thema: ASS en lichamelijke klachten

63% van de mensen met autisme hebben lichamelijke klachten. Bekend zijn voedsel-, luchtweg- of huidallergie, maag darmklachten of een (te) hoog spanningsniveau van de spieren wat na lange tijd lichamelijke klachten geeft.

Herken jij dit en hoe is dit bij jou?

Wat doe jij om het ongemak van klachten te verminderen of te vermijden?

Je bent van harte welkom als je hier met andere autivrouwen over wilt praten.

Interessant om in dit kader te lezen: https://www.okbegeleiding.nl/autisme-darmproblemen/

Verslag van 6 maart: ASS en vriendschappen

Bij een opkomst van 18 vrouwen, hebben we ons opgesplitst in 3 groepen.

Sandra begon met de vraag: ‘vriendschap, hoe kijk jij er tegenaan?’

Bij iedereen kwam naar voren dat vriendschap stress geeft en dat het moeilijk is. Het is ingewikkeld en waar de ene vrouw terughoudend is, is de ander juist te enthousiast. Voor de één is de vraag hoe close kan je zijn in je contact, terwijl iemand anders aangaf dat zij mensen niet echt kan bereiken als zij haar verhaal kwijt wil. Ook teleurgesteld in vriendschappen en daardoor wat eenzaam.

Sommige vrouwen gaven aan bang te zijn om claimend over te komen en er moeite te mee te hebben om een vriendschap te beginnen. De meeste vrouwen hebben in het verleden te maken gehad met teleurstellende vriendschappen. Waar de een aangeeft dat het onderhouden van het contact altijd van haar kant moet komen, zegt een andere vrouw dat ze grenzeloos is.

De volgende vraag was: ‘wat zou jij voor vriendschap willen?’ Hieruit kwamen de volgende reacties:

·       Dicht bij huis; voor een kop thee bij elkaar te kunnen drinken en waar je een emotionele band mee kan opbouwen

·       Heeft nu wel een vriendin en ze is erg gericht op 1 persoon. Deze vriendin heeft zicht op haar autisme en neemt haar zoals ze is. Echter de angst om iemand weer kwijt te raken blijft aanwezig

·       Wil een vriendin dicht bij haar huis zodat ze makkelijker bij elkaar thee kunnen drinken en dat zij zich geliefd of geaccepteerd voelt, dat ze elkaar kunnen inspireren en humor met elkaar kunnen delen

·       Geeft aan dat ze een vriendschap wil met iemand die meer kan dan luisteren naar haar omdat zij veel praat. Zou een vriendin willen met wie ze haar interesses kan delen en wil samen iets doen om een eventuele stilte te vermijden

·       Wil graag een vriendin om samen een activiteit te gaan doen en niet iemand die te veel over zichzelf praat en nauwelijks luistert naar wat zij zegt; de persoon moet in ieder geval geen diepgaande verhalen gaan houden

·       Evenwicht in elkaar: qua tijd samen in elkaar investeren en ze wil graag een doe-vriendschap

Hierna spraken we erover dat ‘een kopje thee drinken bij iemand’ moeilijker is dan een ‘doe-activiteit’.

Een vrouw vroeg zich af ‘hoe of wat je op te stellen’ als er iemand bij haar thuis op bezoek komt en heeft daar veel stress van. Bij binnenkomst begint het al: wat doe je als mensen hun jas uittrekken; neem je de jas aan en hang jij het voor ze aan de kapstok of laat je de mensen in de huiskamer de jas uittrekken omdat de hal te klein is. Wanneer bied je het bezoek drinken aan, laat je ze alleen in de huiskamer zitten als jij in de keuken bezig bent, hoe houd je een gesprek gaande en wanneer bied je voor een 2^e keer iets te drinken aan. En zij was ook al bezig met de gedachte ‘wanneer gaan het bezoek weer naar huis?’

Sandra ging hierop in door te zeggen: ‘we keren het om’. Hoe gaat het als jij bij iemand op bezoek komt? Je kan kijken ‘wat’ die gastvrouw doet zodat je misschien kunt zien wat ze verwacht maar doe vooral waar jij je goed bij voelt er zijn hier geen vaste regels voor.

We spraken ook over ‘hoe je een vriendschap aangaat’ en het aandurven om iets af te spreken.

Tot slot eindigden we met de vraag ‘wat neem je mee naar huis, na deze avond?’

Meerdere mensen gaven aan ‘herkenning’ in de verhalen van andere vrouwen.

Nadenken over het verschil van een doe vriendschap en een meer intieme vriendschappen.

Dat vriendschap ingewikkeld is.

En ‘niet steeds in één bepaalde richting kijken maar ook bedenken dat er andere manieren zijn’. 

Voor de volgende maand, woensdag 3 april is het thema: ASS en jezelf zijn

Mensen met autisme hebben de neiging om zich aan te passen aan de (on)geschreven regels van 

neurotypische mens (de mens zonder autisme). Veel vrouwen met autisme maken na het krijgen van de diagnose de keus over hoe ze verder willen gaan; hoe is dat voor jou? Blijf je doorgaan met jezelf aan te passen aan de omgeving of laat je het autisme meer toe in je leven? Hoe kun je meer jezelf zijn, wat is daar voor nodig?

Een interessant artikel om te lezen is: 

https://www.autismecoach.nl/jezelf-zijn-kan-en-mag-dat/

Verslag 6 februari: ASS en specifieke talenten

Er werd deze avond weer gewerkt met 2 kleine groepen en Sandra begon met een korte voorstelronde. Hierna stelde zij de vraag: ‘wat is jouw specifieke talent?’

De reacties die gegeven werden, waren o.a.:

·       Taal (schrijven van verhalen en artikelen voor kranten / tijdschriften en redigeren)

·       Handig met de PC, goed in kleine priegelwerkjes en goed in het spelen van muziek

·       In spiegelschrift kunnen schrijven en het vinden van klavertjes 4

·       Nog een keer in spiegelschrift kunnen schrijven, handig met de PC, muziek, fotografie en technische handvaardigheid (o.a. figuurzagen en solderen)

·       Opzetten van 2 autismecafés, schrijven van verslagen en fotografie 

·       Excelspecialist en het geven van wiskundebijles

Er kwam ter sprake dat je een specifiek talent eigenlijk al van jongsaf aan hebt. Dit naar aanleiding van dat één vrouw aangaf dat zij van zichzelf vind dat zij geen specifiek talent heeft. Zij gaf aan dat zij pas op latere leeftijd de hierboven genoemde dingen heeft geleerd. O.a. handig kunnen omgaan op de PC ( foto`s bewerken, website of Blog maken), het kunnen schrijven van beknopte verslagen  en ook de kundigheid in het fotograferen.

Vervolgens kwam ter sprake of wij ervan kunnen genieten, van onze specifieke talenten?

Iemand gaf aan dat het knutselwerk precies moet worden zoals zij het in haar hoofd heeft zitten anders heeft ze er gauw genoeg van.

Perfectionisme kan ook in de weg zitten om er een goed gevoel aan over te houden en om te bepalen wanneer iets ook echt af is. Je moet wel kunnen accepteren dat het niet altijd gaat zoals jij wilt.

Er zijn meerdere mogelijkheden om iets voor elkaar te krijgen; gaat het niet linksom dan gaat het maar rechtsom.

De vrouw die schrijft gaf aan dat het inleveren van een schrijfopdracht vaak gepaard gaat met een deadline en dat maakt het voor haar een stuk makkelijker.

Iemand zei dat de opdrachten die ze op het werk krijgt wel leuk vindt.

Het is de kunst om de lat niet te hoog te leggen en dat je kan omgaan met de prestatiedruk die je jezelf oplegt. Je kan dit beter in de hand houden door te werken met door jezelf opgelegde ‘kaders’.

Op de vraag ‘zou je nog meer met je talent willen doen’, gaf de schrijfster aan de droom te hebben om een boek te willen schrijven. Dit geeft haar tevens een frustrerend gevoel omdat het veel werk / stress oplevert. Zij gaf aan dat ze wordt gehinderd door de gedachte dat er tot nu toe niet veel is gelukt.

We eindigde het themagesprek met de vraag: ‘wat neem je mee van vanavond qua inzicht?

Iemand gaf aan nieuw inzicht te hebben gekregen van een talent bij zichzelf n.a.v. hetgeen wat al pratende met een paar deelnemers naar bovenkwam; het schminken van kinderen.

Een vrouw gaf aan inzicht te hebben gekregen dat je een talent eigenlijk al van jongs af aan in je hebt.

Ook in de thuissituatie voor jezelf  ‘werken met kaders’ en om hulp vragen. Zorgen dat minder prestatiedruk wordt ervaren.

Voor de volgende maand, woensdag 6 maart is het thema: ASS en vriendschappen.

Voor mensen met een ASS is vriendschap misschien wat minder vanzelfsprekend. Toch zijn er genoeg mensen met een ASS die (al langere tijd) een goede vriend(in) of goede vrienden hebben. Wanneer is iemand voor jou een vriend?  Hoe pak je dat aan en wat kan en mag je van een vriendschap verwachten.
Je bent van harte welkom als je hierover met andere autivrouwen wilt praten.

Een interessant artikel om te lezen is: 

http://www.autsider.net/nl/Levenmetautisme/autismevriendschap.html

Verslag van 2 januari ASS en structuur

Verslag van 2 januari: ASS en Structuur

Het thema dat besproken werd was ASS en structuur waarbij vragen werden gesteld als:

‘Leef je erg vanuit een vaste structuur of juist niet?’

‘Heb je problemen op het gebied van structuur vasthouden of loslaten?’

‘Wat helpt je om een fijne mate van structuur te krijgen?’

Sommige vrouwen gaven aan erg vanuit een vaste structuur te leven; één van de vrouwen vertelde dat ze elke dag om 7 uur opstaat en vaste activiteiten heeft. Een andere vrouw vertelde dat ze altijd een goede structuur heeft gehad en dat ze het moeilijk vindt om met onverwachte gebeurtenissen om te gaan.

Andere deelneemsters van het café spraken daarentegen weer over geen of weinig structuur hebben en van chaos in hun dagelijkse leven. Een partner kan daar soms wel in helpen; dan varen ze op de structuur van de ander.

Door het varen op de structuur van een ander kwamen sommige vrouwen pas op volwassen leeftijd erachter dat ze tegen problemen aanlopen op het gebied van structuur. Als kind werd de structuur immers geboden door de ouders.

Sommige vrouwen verdronken uiteindelijk in de chaos op school en later op het werk. Eén vrouw vertelde daarover dat ze nooit een planning maakte voor haar huiswerk; ze was eigenlijk constant met huiswerk bezig waardoor er geen vrije tijd meer over was.

Het tegenovergestelde komt ook voor. Eén deelneemster vertelde dat ze geen baan heeft en moeite heeft om alle lege tijd op te vullen. Soms is ze jaloers op werkende mensen vertelde ze. Sommige vrouwen vertelden dat ze op het werk wel gestructureerd kunnen werken omdat ze dan de prestatiedruk voelen maar dat ze dat in hun privéleven veel moeilijker vinden.

In de groep heerste verschillende gevoelens over structuur, waar de ene vrouw structuur heel prettig vindt, is de andere vrouw er weer allergisch voor. Het idee hierin iets te ‘moeten’ roept bij sommige vrouwen weerstand op. Het riep bij een deelneemster een tweestrijd op; zij vertelde structuur nodig te hebben maar dit wel vervelend te vinden.

Verschillende deelneemsters hebben manieren gevonden waardoor zij beter kunnen omgaan met hun moeilijkheden op het gebied van structuur. Zo is één vrouw een enthousiast gebruiker van haar ‘Bullet journal’. Dit is een leeg boek met puntjes erin waardoor je, als je dat wilt, lijntjes of hokjes kan maken voor schema’s. Zij gebruikt hem onder andere voor het maken van ‘to do lists’ en voor het maken van aantekeningen. Andere vrouwen maken gebruik van ‘Combi Hulp’, dit houdt in dat er iemand eens in de zoveel tijd langs komt om mee te helpen met het huishouden.

Andere dingen die werden genoemd waren: dingen opschrijven in je planning die je energie kosten en die je energie geven, bedenken wat de hoofd- en wat de bijzaken zijn, niet te veel hooi op de vork nemen en niet te perfectionistisch zijn waardoor je bijvoorbeeld in tijdnood komt en je planning daardoor in de war raakt.

Een vrouw maakt gebruik van ‘een tool’ om met onverwachte gebeurtenissen om te gaan. Elke dag heeft ze twee ‘jokers’ vertelde ze. Als ze bijvoorbeeld op haar planning heeft staan om naar het dorp te gaan en iemand komt onverwacht langs dan kan ze daarvoor een ‘joker’ inzetten waardoor ze beter kan afwijken van haar schema.

Bedankt Nikki voor het schrijven van het verslag

Voor de volgende maand, woensdag 6 februari is het thema: ASS en specifieke talenten

Talent is een natuurlijk vermogen om iets goed te doen. Iedereen heeft van nature wel een aangeboren handigheid of geschiktheid voor iets waar je goed in bent. Heb jij door je autisme een specifiek talent waarover je niet ophouden? Waarvoor wordt jouw hulp gevraagd? Wat gaat jou gemakkelijk af? Wat vind je het leukst om te doen? Of zie je je eigen talenten niet? Door erover te praten zul je dingen van elkaar herkennen.  

Je bent van harte welkom als je hierover wilt praten met andere vrouwen met een autistisch brein.

Een interessant artikel om te lezen is:

 https://tistje.com/2012/02/28/autisme-en-talenten