Verslag Autivrouwencafé woensdag 2 juni: Autisme en jezelf zijn

In onze maatschappij ligt veel nadruk op jezelf zijn en het beste uit jezelf halen. Tegelijkertijd zien we een sterke toename in psychiatrische diagnoses en media-aandacht voor psychische problematiek. Daarmee wordt de vraag naar authenticiteit in het kader van zo’n diagnose belangrijk: hoe ‘moet je’ jezelf zijn met bijvoorbeeld autisme?

Helemaal jezelf zijn is bevrijdend. Het betekent dat je door het leven gaat als wie en wat je bent, zonder allerlei ingewikkelde maskers te dragen of je anders voor te doen.

Maar hoewel helemaal jezelf zijn zo simpel klinkt, voor de meesten van ons is het niet zo eenvoudig.

Mensen met autisme hebben de neiging om zich meer en vaker aan te passen aan de (on)geschreven regels van neuro typische mens (de mens zonder autisme). Ook weten we dat vrouwen met autisme meer camoufleren dan mannen met autisme.

Blijf je doorgaan met jezelf aan te passen aan de omgeving of laat je het autisme meer toe in je leven? Hoe kun je meer jezelf zijn, wat is daar voor nodig?

Hier ging het thema gesprek van juni over.

Vaak passen vrouwen zich voor de diagnose aan en kijken hoe andere mensen dingen doen of zeggen. Nadat je de diagnose autisme hebt gekregen zou je meer jezelf kunnen zijn. Is dat voor jou ook zo?

Dit ervaarden een aantal vrouwen precies zo. Na de diagnose lukt het meer om mezelf te zijn en leer ik beter mijn grenzen aan te geven. Hoe vaker ik dit doe, hoe makkelijker het wordt. Een andere vrouw geeft aan al lang bezig te zijn met waar haar eigen grens ligt en om zichzelf te zijn. De diagnose autisme maakt dat ze beter zichzelf snapt en weet waar haar grens ligt. Dit geeft rust. De diagnose is een soort vliegwiel.

Een aantal vrouwen herkende dat ze zich tot de diagnose kwam ze zich aangepast hebben aan anderen. Ten koste van zichzelf. Nu zijn ze langzaam aan het leren hoe ze zichzelf kunnen zijn en hun grenzen kunnen aangeven.

Wanneer kan je wel jezelf kan zijn?

• Bij goede vrienden
• Ik ben alleen mezelf bij mezelf
• Bij mijn ouders
• Bij mijn partner
• Met familie
• Thuis

Wat is het gevolg als je niet jezelf bent?

Overprikkeling, hoofdpijn, afsluiten, masker opzetten, kost veel energie, over grenzen gaan, vermoeidheid, eenzaam voelen zelfs als ik onder de mensen ben, kort lontje, stress, je bent anders niet jezelf dit voelt niet fijn.

Wat is er voor nodig om jezelf te kunnen zijn?

• Dat mensen me accepteren zoals ik ben
• Vooral mezelf accepteren en ‘schijt’ hebben aan wat anderen vinden
• Veilig voelen en vertrouwde mensen om me heen
• Als ik me best doe om mezelf te zijn, stoot ik soms mensen af, maar dan heb ik wel meer mensen om me heen die beter bij me passen
• Vertrouwen hebben in mezelf, ik ben goed genoeg!
• Mezelf accepteren
• Balans in mezelf

Tips:

• Goed voor jezelf zorgen
• Jezelf zijn, begint bij jezelf, jezelf accepteren dat je goed bent zoals je bent
• Eerst voor jezelf kiezen, goed voor jezelf zorgen, relatie met jezelf goed hebben

In juli en augustus is er geen autivrouwen café door de zomervakantie.

In september starten we weer.

Autivrouwencafé woensdag 2 juni: Autisme en jezelf zijn (online i.v.m. corona maatregelen)

In onze maatschappij ligt veel nadruk op jezelf zijn en het beste uit jezelf halen. Tegelijkertijd zien we een sterke toename in psychiatrische diagnoses en media-aandacht voor psychische problematiek. Daarmee wordt de vraag naar authenticiteit in het kader van zo’n diagnose belangrijk: hoe ‘moet je’ jezelf zijn met bijvoorbeeld autisme? 

Helemaal jezelf zijn is bevrijdend. Het betekent dat je door het leven gaat als wie en wat je bent, zonder allerlei ingewikkelde maskers te dragen of je anders voor te doen. Maar hoewel helemaal jezelf zijn zo simpel klinkt, voor de meesten van ons is het niet zo eenvoudig. 

Mensen met autisme hebben de neiging om zich meer en vaker aan te passen aan de (on)geschreven regels van de neuro typische mens (de mens zonder autisme). Ook weten we dat vrouwen met autisme meer camoufleren dan mannen met autisme. Blijf je doorgaan met jezelf aan te passen aan de omgeving, of laat je het autisme meer toe in je leven? Hoe kun je meer jezelf zijn, wat is daar voor nodig? 

Wil je hierover met andere autivrouwen praten dan ben je van harte welkom.

Verslag 12 mei: Autisme en structuur

Iedereen is in meer of mindere mate afhankelijk van structuur. Mensen met autisme hebben meer dan gemiddeld behoefte aan structuur, overzicht en duidelijkheid. Dit komt doordat de hersenwerking anders verloopt dan bij de gemiddelde mens. De omgeving wordt anders waargenomen en er is meer tijd nodig om binnengekomen informatie te verwerken. De een heeft genoeg aan een agenda met zijn of haar afspraken, de ander heeft behoefte aan niet alleen een compleet overzicht van alle vaste en veranderende afspraken, maar daarnaast ook stappenplannen voor allerlei activiteiten in het dagelijks leven. Wat voor de een werkt, hoeft niet voor de ander te werken. Het is hierbij zoeken naar wat voor jou werkt en wat je nodig hebt. 

Wat zijn jouw ervaringen met structuur? Welke structuur helpt jou? Wat helpt juist niet? Hoe ga jij om met je behoefte aan structuur en duidelijkheid? Door deze andere manier van waarnemen en verwerken is het voor iemand met autisme moeilijk de wereld om zich heen te begrijpen of de snelheid van de huidige maatschappij te volgen. 

Hier ging het thema gesprek van mei over. 

De eerste vraag was: Wat zijn jouw ervaringen met structuur? 

Hier kwamen diverse antwoorden op. Sommige vrouwen hebben veel behoefte aan structuur en anderen vinden het juist fijner als het wat losser is. Een aantal antwoorden: 

- Structuur is heel belangrijk voor mijn leven. Ik doe veel dezelfde dingen op dezelfde tijd. Zoals een vast slaapritme, hetzelfde eten als ontbijt of vaste avonden. 

- Ik hou niet van spontane dingen, ik heb veel tijd nodig om dit voor te bereiden. 

- Ik vind het goed als er structuur is. Ik vind het echter minder fijn als mensen het vooroordeel hebben dat ik vanwege mijn autisme altijd behoefte heb aan structuur en dat er nooit iets kan veranderen. Als ze mij daarom uitsluiten zonder mij te vragen wat ik wil en nodig heb. 

- Ik vind kaders fijn, met daarin ruimte om te schuiven, te wisselen en te kiezen. 

- Als dingen te strak zijn of er is te veel structuur geeft mij dat druk en daar krijg ik stress van. 

De volgende vraag die we bespraken: Is structuur en duidelijkheid voor jou hetzelfde? 

Voor de meesten is dit niet hetzelfde. We bespraken dat je structuur en duidelijkheid kunt zien als een weegschaal. Als er veel onduidelijkheid is heb je meer behoefte aan structuur. Als er veel structuur is kun je meer onduidelijkheid hebben. Structuur zit vaak in activiteiten en afspraken e.d. Duidelijkheid is belangrijk in het contact met andere mensen. 

Lukt het om aan te geven aan andere mensen (gezin/werk/familie) wat je behoefte aan structuur is? 

Veel vrouwen vinden dit nog moeilijk. Ze hebben soms het gevoel dat ze dit niet kunnen vragen van een ander of hebben het gevoel dat ze het zelf moeten oplossen. Waar anderen het vaker proberen en oefenen geeft dit wel een positieve ervaring, Tips: 

- Plan B maken, een lijstje met activiteiten die je kunt gaan doen als iets niet doorgaat 

- Aangeven aan anderen wat je nodig hebt 

- Niet tot in detail vast pinnen, maar dingen in een bepaalde volgorde hebben helpt. 

- Oefening baart kunst… 

Wat neem ik mee? 

- Vraag aan anderen om structuur en duidelijkheid 

- Winst bij vragen, dan weten andere mensen ook wat je nodig hebt. 

- Ik mag ook aangeven wat ik nodig heb, hier duidelijkheid in geven 

- Veel herkenbaar, dat is fijn om uit te wisselen. Hierdoor voel ik me minder alleen 

- Fijn om een plan B te hebben, een lijstje met activiteiten voor als iets niet doorgaat, dingen die ik dan kan doen. 

- Tijdig aangeven wat ik nodig heb, niet wachten tot het te hoog opgelopen is.

Autivrouwencafé woensdag 12 mei: autisme & structuur ONLINE via Zoom

In verband met de vakantie vindt het autivrouwencafé in mei plaats op de 2e woensdag van de maand.

Iedereen is in meer of mindere mate afhankelijk van structuur. Mensen met autisme hebben meer dan gemiddeld behoefte aan structuur, overzicht en duidelijkheid. Dit komt doordat de hersenwerking anders verloopt dan bij de gemiddelde mens. De omgeving wordt anders waargenomen en er is meer tijd nodig om binnengekomen informatie te verwerken. Door deze andere manier van waarnemen en verwerken is het voor iemand met autisme moeilijk de wereld om zich heen te begrijpen, of de snelheid van de huidige maatschappij te volgen. De een heeft genoeg aan een agenda met zijn of haar afspraken, de ander heeft behoefte aan niet alleen een compleet overzicht van alle vaste en veranderende afspraken, maar daarnaast ook stappenplannen voor allerlei activiteiten in het dagelijks leven. Wat voor de een werkt, hoeft niet voor de ander te werken. Het is hierbij zoeken naar wat voor jou werkt en wat je nodig hebt. 

Wat zijn jouw ervaringen met structuur? Welke structuur helpt jou? Wat helpt juist niet? Hoe ga jij om met je behoefte aan structuur en duidelijkheid? 

Wil je hierover met andere autivrouwen praten dan ben je van harte welkom.

Verslag 7 april: Autisme en perfectionisme

Perfectionisme houdt in dat je iets zo goed mogelijk probeert te doen. 

Er is heel veel over perfectionisme geschreven, vaak niet speciaal in het kader van autisme. 

Ook mensen die geen autist zijn kunnen enorm perfectionistisch zijn. 

Als zoveel eigenschappen is dit er een met twee kanten: het is fijn als zaken kloppen en goed geregeld zijn, maar het is kostbaar als je alles helemaal perfect wil hebben. Perfectionisme kost tijd en geld en levert ook spanning en frustratie op. Er zijn talloze zaken in mijn leven die niet perfect zijn verlopen, of eerder andersom, er zijn vrijwel geen zaken in mijn leven die wel perfect zijn verlopen.

Er zijn zowel positieve kanten als valkuilen aan het perfectionisme. Hoe is dit bij jou? Welke ervaring heb jij hiermee en hoe ga je ermee om? 

Hier ging het thema gesprek van april over. 

De eerste vraag die gesteld werd was: Ben jij perfectionistisch? 

Eigenlijk was daar voor iedereen een volmondig ja op. 

Daarna bespraken we de vraag: Belemmert het perfectionisme jou? 

Bij veel vrouwen belemmert het perfectionisme omdat het te … is. Het is vanuit een kramp, op een ongezonde manier. Het zorgt ervoor dat ze soms niet aan leuke dingen beginnen, omdat ze niet zeker weten of ze het goed genoeg kunnen. Of ze ervaren geen plezier aan de dingen die ze doen, omdat het perfect moet zijn en dat zorgt voor spanning of faalangst. Sommige vrouwen weten niet wanneer iets goed genoeg is en gaan maar door, waardoor ze over hun eigen grenzen gaan en het teveel energie kost. 

Op de vraag of er ook voordelen aan het perfectionisme zitten kunnen de meeste vrouwen dit niet goed bedenken. Een aantal mogelijke voordelen die genoemd werden zijn: 

-kwaliteit leveren 

-doorzettingsvermogen

-het heeft me wel gebracht waar ik nu sta

-je streeft naar iets moois

-ik ben precies en netjes. 

-voor andere mensen is het een fijne eigenschap dat jij perfectionistisch bent, zij hebben er voordeel bij. Je doet de dingen altijd goed. 

Al pratend kwamen we tot de conclusie dat het fijn en goed kan zijn als je streeft naar iets moois, iets waardevols. Dit kan een fijne sensatie geven als het lukt om dit te doen op een manier waarbij je niet over je grens gaat. Als dit lukt op een manier waarbij je jezelf kan zijn, het kan loslaten als dit nodig is en het positief gelabeld is, waardoor je er van kan genieten.

Autivrouwencafé woensdag 7 april: Autisme en perfectionisme (online i.v.m. corona maatregelen)

Perfectionisme houdt in dat je iets zo goed mogelijk probeert te doen. Er is heel veel over perfectionisme geschreven, vaak niet speciaal in het kader van autisme. Ook mensen die geen autist zijn kunnen enorm perfectionistisch zijn. 

Zoals veel eigenschappen is perfectionisme er een met twee kanten: Het is fijn als zaken kloppen en goed geregeld zijn, maar het is kostbaar als je alles helemaal perfect wil hebben. Perfectionisme kost tijd en geld en levert ook spanning en frustratie op. Er zijn talloze zaken in mijn leven die niet perfect zijn verlopen, of eerder andersom, er zijn vrijwel geen zaken in mijn leven die wel perfect zijn verlopen. 

Er zitten zowel positieve kanten als valkuilen aan het perfectionisme. Hoe is dit bij jou? Welke ervaring heb jij hiermee en hoe ga je ermee om? 

Wil je hierover met andere autivrouwen praten dan ben je van harte welkom.

Verslag 3 maart: Autisme en angst

Angst of angststoornis komt vaak voor bij mensen met autisme. Er bestaan meerdere soorten angststoornissen. Zoals sociale angst stoornis of dwangstoornis. Extreme angst of angststoornis heeft grote gevolgen voor iemands'  dagelijks leven. Vooral sociale angst komt veel voor bij volwassenen met autisme. Op zich is angst een normale emotie. Het is nuttig want je moet kunnen reageren op gevaar. 

Maar als je vaak angstig bent, of irreële angsten hebt en het gaat je leven negatief beïnvloeden, dan wordt angst een probleem. Angst kan allerlei vormen aannemen; het kan je overweldigen als je een activiteit wilt gaan doen, of als je je routine moet veranderen. Bang zijn in het donker is een ander soort angst dan bang zijn voor de reacties van mensen. 

Hier ging het thema gesprek van maart over. 

De eerste vraag die we hebben besproken is: Heb jij last van angsten en zo ja welke? 

Bijna alle vrouwen  gaven aan last te hebben van angsten. Angsten voor het donker, dat je niet weet hoe je iets moet doen, nieuwe mensen, nieuwe omgeving, spinnen, doodgaan, de dokter, onverwachte situaties, bang dat je vastloopt, of angst voor de angst. Veel vrouwen hebben last van sociale angsten. Dat je naar een feestje moet en de sociale verplichtingen hebt. De sociale verplichtingen zijn lastig omdat je vaak de regels niet kent. 

Ook spraken we over wat de gevolgen of de belemmeringen van je angsten kunnen zijn.

 Een aantal reacties hierop: 

 - Dingen niet meer durven 

 - Ik zit constant in de angstmodus 

 - Ik laat me niet belemmeren, maar bereid me wel goed voor 

 - Soms zet ik de vuilniszak niet buiten, omdat ik bang ben de buurvrouw tegen te komen. 

 - Het belemmert mij veel en maakt dat ik geen gemakkelijk leven heb 

 - Van sommige dingen zou ik willen dat ik ze wel leuk vond, het doet pijn dat ik die moet missen. 

    Het is een dubbel gevoel, ik zou het willen kunnen, maar het is niets voor mij 

 - Ik heb elke dag angst, dit beheerst mijn leven 

We spraken ook over spanning, stress, angst en paniek. Angst voel je vaak aankomen, als ik het niet overzie, onverwachte situaties. Paniek overvalt me en kan ik niet zien aankomen, is onverwachts. 

Wat neem ik mee uit deze bijeenkomst: 

 - Heeft mij meer laten nadenken 

 - Verschil paniek, angst gedachten, geeft inzicht 

 - Gesprekken, herkenning is fijn 

 - Ik heb geen angst, maar vooral stress wat ik doormaak op feestjes e.d. 

 - Wederom feest van herkenning 

 - Verschil spanning, stress, angst, paniek. Het loopt op 

 - Helpt mij als ik andere vrouwen spreek met neurodivers brein 

Welke tip geef je mee: 

 - Mijn helpende gedachte ‘ik kan altijd weglopen’ 

 - Zorg dat je jezelf af en toe kan terugtrekken bijvoorbeeld bij een feestje even naar de wc gaan 

 - Push jezelf niet teveel 

 - Maak keuzes 

 - Milder voor jezelf zijn, jij hebt de controle 

 - Weet wat je grenzen zijn 

 - Zoek steun van iemand, bijvoorbeeld samen naar feestje/bijeenkomst gaan

 - Stapjes langslopen die overzicht geven 

 - Zorg dat je een andere, fijne prikkel hebt zoals een lekker geurtje, iets lekkers 

 - Dieren coaching 

 - Stel prioriteiten