dinsdag 23 december 2014

Ingezonden stuk

Verwondering na Autivrouwencafé 

Krap twee jaar geleden werd bij mij het syndroom van Asperger vastgesteld. Hoewel ik al redelijk wat van autisme wist omdat het in de familie zit, blijkt het bij vrouwen toch vaak anders te werken dan bij mannen. Zo ben ik net als veel andere autivrouwen hooggevoelig. 

In Arnhem wordt elke eerste woensdag van de maand het Autivrouwencafé georganiseerd. Dit leek mij een mooie gelegenheid om wat meer herkenning te vinden in een veilige omgeving. En inderdaad! Al bij mijn eerste deelname merkte ik dat veel dingen die ik in het dagelijkse leven tegenkom, ook bij andere autivrouwen voorkomen, bijvoorbeeld overprikkeling, moeite met relaties, behoefte aan structuur en rituelen. Opeens voelde ik mij niet meer alleen! 

Bij het Autivrouwencafé wordt elke maand een thema besproken onder begeleiding van een gespreksleider, dus je hoeft niet bang te zijn dat je niets te zeggen hebt. De sfeer is open en ontspannen. Naderhand voel ik me altijd goed en fiets ik vol verwondering weer naar huis. Het was weer een gezellige, leerzame avond! 

Mariska 

zondag 7 december 2014

Verslag van 3 december: ASS en jarig zijn

Waar moet je bij jarig zijn aan denken was de openingsvraag van het autivrouwencafé op 3 december.
Het leverde de volgende associaties op:
Bah, nog een rimpel erbij, gezelligheid, post, facebookposts, veel telefoontjes, felicitaties, eenzaamheid, mensen moeten uitnodigen, familie, drank, gebak, lekkere dingen, niet gemeende felicitaties, stress, spanning, teleurstelling, rust en verplicht nummer.

Vervolgens stelde Sandra de volgende vraag: “Hoe zou je je eigen verjaardag willen vieren als je nergens rekening mee hoeft te houden”.
1e persoon: alleen met echt leuke vrienden, zelf kiezen wie wel en wie niet mag komen, gezellig bij elkaar, geen stomme cadeau `s.
2e persoon: dat iedereen die zij heeft uitgenodigd ook komt, iemand die alle hapjes en drankjes serveert, in de tuin kunnen zitten, van te voren moet bekend zijn of de genodigde wel of niet komt en iedereen moet iets meenemen.
3e persoon: heeft 2 scenario`s: wel een feest maar vindt het lastig om dat met verschillende mensen te doen; mensen moeten zichzelf kunnen vermaken; ze wil een butler of ze zorgt dat alle hapjes van te voren klaar staan. Of dat er niemand komt maar dan moeten de mensen wel allemaal bellen om haar te feliciteren.
4e persoon: zou graag verwend willen worden, zoekt rust en ontspanning middels sauna en massage, wil wel cadeau ‘s krijgen, gaat vaak weg met de verjaardag samen met 1 persoon als gezelschap, ontbijt op bed en als ze thuis zou blijven dan graag een butler.
5e persoon: liefst geen verjaardag willen vieren, hele dag in bed blijven liggen, lekker lang in bad liggen, TV-soaps willen kijken, er hoeft niemand te komen, geen cadeau ‘s. Als ze `s nachts om 24.00 uur nog wakker is dan wil ze wel gefeliciteerd worden door haar echtgenoot.
6e persoon: wil rust, ontbijt op bed, met z`n tweeën weggaan, wil wel gebeld worden, wil graag verwend worden en mensen moeten wel iets van zich laten horen.

Hierna bespraken we: ‘hoe we er tegen aankijken om jarig te zijn ’ en dit is per persoon zeer verschillend.
Voor de een is het een dag als alle anderen, de ander ervaart het als ouder worden, een feestelijk gevoel, een dag waar je even bij stil staat om terug te kijken op het afgelopen jaar, het geeft veel spanning en niet tegen de aandacht kunnen of in de belangstelling staan.

Wat doen we met de cadeau ‘s die we niet leuk vinden?
Hier kwamen de volgende reacties op: er iets van zeggen dat je dat liever niet meer wilt ontvangen. (bijv. bloemen of een geurtje waar je niet van houdt), het ontvangen cadeau doorgeven aan iemand anders of gewoon doen alsof je het leuk vind.

Wat kun je doen om de spanning te verminderen?
We gaven aan: dat je uitnodigingen ruim van te voren kan versturen, aangeven wat je als cadeau zou willen ontvangen, vragen of je familie wil helpen op de verjaardag of van te voren de drankjes en hapjes klaar zetten of de gasten hun drinken, het gebak of de hapjes zelf laten pakken.

Voor de volgende maand, woensdag 7 januari 2015 is het thema: ASS en ouder worden.

We hebben er allemaal mee te maken, met iedere verjaardag worden we steeds 1 jaar ouder. De wijsheid komt met de jaren en we hebben inmiddels op allerlei gebieden steeds meer ervaring.
Na je 40e levensjaar is het ouder worden meestal te zien en te voelen. Ga je iets tegen de lichamelijke veranderingen doen of laat je het maar gewoon gebeuren? Hoe is dat bij jou, zie je er tegen op om ouder te worden? Hoe is het met de voor- en nadelen van het autivrouw zijn. Zijn er dingen waar je vroeger veel last van had en nu niet meer of andersom?
Je bent van harte welkom om hierover met andere autivrouwen te komen praten.


Sandra Krekel is wegens vakantie niet aanwezig.