vrijdag 4 oktober 2019

Verslag van 2 oktober: ASS en persoonlijke ontwikkeling


Het themagesprek vond plaats in 2 kleine groepen. In mijn groep begon Sandra met de vraag: ’hoe kijk je tegen je eigen persoonlijke ontwikkeling aan’?
De reacties waren divers:
·        Iemand gaf aan in het tijdschrift Psychologie te hebben gelezen over ‘loslaten’ en openstaan voor nieuwe dingen. Zij probeert dit in haar dagelijkse leven uit te voeren.
·        Een vrouw gaf aan op de lagere school beter te zijn in het volgen van de lesmaterie dan in het omgaan met de kinderen. Hier is een term voor: ‘mental age’. (eerst cognitieve ontwikkeling en daarna pas het sociale / emotionele deel ontwikkelen)
·        Geen pubertijd door een groot verantwoordelijkheidsgevoel; zij wist ook niet hoe zij moest spelen op het schoolplein.
·        Starheid kan ontwikkeling blokkeren
·        In de pubertijd juist méér of eigenlijk alleen maar met volwassenen omgaan; ze hield niet van uitgaan, mode en discomuziek
·        In de schoolperiode veel gedrag en kleedgedrag gekopieerd omdat zij niet wist hoe zich te gedragen. Omdat zij thuis de oudste is, had ze geen voorbeeld van een oudere broer of zus. De pubertijd was erg lastig omdat kinderen veranderden en veel uitprobeerden. Later in haar werkperiode werd het wat gemakkelijker omdat de meeste collega`s ouder waren en een deel ervan getrouwd was.
·        Was laat in de pubertijd en toen zij er in kwam, ging ze helemaal ‘los’. Nu is ze er niet trots op wat ze  allemaal gedaan heeft. Ze heeft de periode van middelengebruik gelukkig wel goed kunnen los laten.

Meerdere vrouwen waren vroeger thuis het oudste kind, een aantal waren de middelste en een enkele de jongste.
Op de vraag of wij te maken hebben gehad met een verslaving was het aantal verslavingen minimaal. Sommige vrouwen deden een tijdje mee om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenoten.

Op de vraag ‘neem je nu de verantwoordelijkheid voor je persoonlijke ontwikkeling’ konden we gemakkelijker een reactie geven als op de vorige vraag.
Iemand gaf aan te accepteren zoals haar leven nu is, een andere vrouw geeft aan dat zij vaak heeft moeten ‘overleven’ en zich daardoor niet goed kon / kan ontwikkelen.
Persoonlijke ontwikkeling is nooit af, zei iemand. Deze vrouw zit nu in de fase van ontwikkeling m.b.t. werk.
Een vrouw geeft aan er iedere dag mee bezig te zijn, bijvoorbeeld op het werk proberen assertiever te zijn.
Therapie is een hulpmiddel om je ergens in te ontwikkelen en bijvoorbeeld te leren hoe je een gemist stuk in je jeugd kan verwerken zodat je in je toekomstige leven verder kan ontwikkelen.
Er zijn altijd wel dingen om je te blijven ontwikkelen. Dit zou men ook kunnen doen door mee te doen in een toneelspel. Het nodigt uit om te leren van een karakter of rol die je speelt en het te leren gebruiken in je eigen leven.

De laatste vraag was: ‘ben je tevreden met de mens die je geworden bent’?
·        Naar omstandigheden wel; heeft geleerd gelukkig te zijn zoals ze nu is.
·        Niet tevreden: heeft te maken met de fase waarin ze zit.(lastige balans van overprikkeling – onderprikkeling)
·        Heeft er nu wel vrede mee, nu zij werkt met lange time-outs.(3-4 uur niets doen) Dit geeft haar meer rust, het levert meer quality-time op waardoor ze uiteindelijk meer kan doen.
·        Fifty-fifty: mede door de last van de overprikkeling
·        Op goeie dagen lukt het beter om zich beter te voelen dan op slechte dagen.

Tot slot gaven we elkaar tips.
·        Leg de lat niet te hoog
·        Kies voor jezelf
·        Lief zijn voor jezelf
·        Niet vechten tegen jezelf




Voor de volgende maand, woensdag 6 november is het thema: ASS en empathie

Empathie is het vermogen van iemand om zich in de gedachten- en belevingswereld van anderen te kunnen inleven.
Bij autisme wordt vaak genoemd dat men géén of nauwelijks het vermogen heeft tot empathie voor een andere persoon. Zonder empathie zou je niet op een gepaste wijze kunnen reageren als niet duidelijk is hoe de innerlijke wereld van de ander er uit zou kunnen zien. Dit houdt niet in dat mensen met autisme geen gevoelens voor anderen kunnen ontwikkelen. Hoe is dit bij jou, wat zijn je ervaringen hiermee?