Autivrouwen Café woensdag 5 november: Feestdagen, omgaan met sociale verplichtingen

De feestdagen komen eraan, een periode die voor veel mensen staat voor gezelligheid, verbinding en samen zijn. Voor veel mensen is het ook een tijd waar je naar uit kan kijken: de winterse sfeer, de kerstverlichting die de donkere dagen oplicht, het gevoel van voorspelbaarheid omdat dit ritueel ieder jaar terugkomt. Soms voelt het bijna als een stappenplan dat je kunt afvinken: van de eerste lichtjes tot aan oud & nieuw. 

Maar eerlijk is eerlijk: december is ook een maand vol extra prikkels en sociale verwachtingen. Alles loopt anders dan normaal. Er zijn veel gelegenheden waarbij je sociaal moet zijn, er hangt een bepaalde spanning in de lucht en iedereen lijkt ineens vrolijker of drukker dan anders. Dat kan fijn zijn, maar ook heel belastend – zeker als je gevoelig bent voor prikkels, veranderingen en verplichtingen. En eigenlijk begint die hele periode al maanden eerder, zodra de eerste kerstspullen in de winkels verschijnen. 

Tijdens dit Autivrouwencafé gaan we in gesprek over de feestdagen en sociale verplichtingen. We onderzoeken samen: 

• Wat vind jij leuk of waardevol aan de feestdagen? 
• Wat maakt het voor jou moeilijk of stressvol? 
• Hoe kun je keuzes maken die goed zijn voor jezelf? 
• Welke tips of ervaringen kunnen we met elkaar delen om de feestdagen meer ontspannen en prettig te maken? 

Een café om samen te verkennen hoe je de balans kunt vinden tussen genieten en opladen. 

Wil je hierover met andere autivrouwen praten dan ben je van harte welkom.  

Een interessant artikel om te lezen: https://evenontprikkelen.nl/2021/11/18/hoe-overleef-ik-kerst-als-autist-7-tips-om-de-feestdagen-door-te-komen/

LIVE en ONLINE bijeenkomst

Er zijn 3 live groepen; 2 groepen 'savonds en 1 groep 'sochtends. 

Locatie voor live bijeenkomsten Zijpendaalseweg 25 6814 CC Arnhem 

Voor de live bijeenkomst 'sochtends is het themagesprek van 10.30-11.30. inloop vanaf 10.15 uur. Host van het live café 'sochtends is Charlotte Beijer. 

Voor de live bijeenkomst 'savonds is het themagesprek van 19.30-20.30. inloop vanaf 19.15 uur. Hosts van het live café 'savonds zijn Martine Jetten en Rosa Broer. 

Voor de digitale bijeenkomsten is het themagesprek van 19.30-20.30. Instroom vanaf 19.15 uur. Na een centrale introductie gaat het online café in (digitale) kleinere subgroepen uiteen. Er is een gezamenlijke afsluiting. Camera aan tijdens het online gesprek is gewenst. Mogelijk is het prettig om pen en papier bij de hand te hebben. Host van het online café is Maartje de Vries. 

AANMELDEN NOODZAKELIJK VIA ONDERSTAAND FORMULIER

Aanmeld formulier

Verslag Autivrouwencafé woensdag 1 oktober: Rouw, verlies en levend verlies

Rouw en verlies raken ons allemaal, maar voor vrouwen met autisme kan de beleving en verwerking een eigen kleur krijgen. Tijdens dit Autivrouwencafé stonden we stil bij de verschillende vormen van verlies en hoe deze doorwerken in het dagelijks leven. We ontdekten dat het niet alleen gaat om afscheid nemen bij overlijden, maar ook om verliezen zoals een echtscheiding, een verhuizing, het kwijtraken van een baan of het loslaten van verwachtingen. Ook levend verlies – bijvoorbeeld het wegvallen van een belangrijke hechtingspersoon of het niet kunnen waarmaken van een ideaalbeeld – kan diep ingrijpen.

Persoonlijke ervaringen 

Verschillende vrouwen deelden hun ervaringen met verlies van een ouder, oom of opa, soms onverwachts, soms na een periode van ziekte. Voor velen bleek het omgaan hiermee lastig: gevoelens worden weggestopt, wat kan leiden tot lichamelijke klachten, het niet kunnen verwoorden van gevoelens, of oude herinneringen komen weer naar boven – zowel pijnlijk als soms troostend. Sommige vrouwen gaven ook aan dat ze soms juist heel weinig last hadden van verdriet bv bij een overlijden. Niet omdat ze onverschillig zijn of zo (wat de buitenwereld soms denkt) maar bv omdat dood ook gewoon bij het leven hoort als het gaat om een ouder persoon. Een verwacht overlijden kan makkelijker te dragen zijn dan een onverwacht overlijden. De dood van een dier kan dan soms weer veel heftiger zijn omdat de verbinding ermee zo gevoeld wordt. Voor sommige vrouwen is het verlies van een partner enorm pijnlijk omdat ze voelen alsof ze dan ook een stuk van zichzelf of hun hart verloren zijn. 

Ook andere vormen van verlies kwamen naar voren: een opleiding die niet gehaald wordt, een baan die niet lukt, of een ziekte die dagelijkse mogelijkheden beperkt. Vaak voelt dit als een domino-effect: als één ding niet lukt, lijkt alles daaronder te wankelen – werk, school, sociale contacten. 

Heimwee en ideaalbeelden 

Een treffend beeld dat werd gedeeld was dat van heimwee: heimwee naar de persoon die je was vóór het verlies, of naar de toekomst zoals je die voor jezelf had bedacht. Dat kan gaan over een ideaalbeeld van jezelf dat onbereikbaar blijkt, en het verdriet dat dit oproept. 

Fases van rouw en verlies 

Het is onvoorspelbaar hoe rouw en verlies verloopt. Er kwamen verschillende fases naar boven: ontkenning, verdriet, boosheid, acceptatie, en ook dankbaarheid. Dit loopt ook regelmatig door elkaar wat verwarrend kan zijn. Boosheid kan heel erg helpen om de regie te pakken en te benoemen wat iets met je gedaan heeft (bv boos worden naar aanleiding van je vader of moeder die je nooit gezien heeft toen je als klein kind worstelde met je autisme).

Acceptatie en mildheid 

Een terugkerend thema was acceptatie: keuzes maken en aanpassingen doen om het leven leefbaar te houden. Dat brengt verlichting, maar kan tegelijk voelen als verlies van wat je eigenlijk had gewild. Vragen die hierbij naar boven kwamen: 

• Hoe kun je goed voor jezelf zijn, zonder schuldgevoel? 

• Hoe ga je om met het ideaalbeeld dat je niet kunt waarmaken? 

• Hoe blijf je mild voor jezelf in tijden van verdriet? 

Herkenning en verbinding 

Wat veel vrouwen als waardevol ervoeren, was de herkenning: ik ben niet uniek, anders of raar; anderen ervaren dit ook. De open gesprekken boden steun en verbondenheid, gaven hoop, en lieten zien dat rouw vele gezichten heeft – en dat ieder zijn eigen manier mag vinden om ermee om te gaan.