Na een korte inleiding
over alexithymie
en de daarbij behorende kenmerken werd de vraag gesteld of de vrouwen zich
herkenden in deze kenmerken.
Eén deelneemster antwoordde
hierop dat ze geen fantasie heeft, dit werd door meerdere vrouwen in de groep
herkent. Dit leverde o.a. problemen op bij creatieve opdrachten op school. Daarnaast
loopt deze vrouw nog weleens aan tegen onbegrip en bagatelliserende reacties
van anderen. Men verwacht van een volwassen vrouw meer eigen initiatief.
Voor meerdere vrouwen geldt
dat als er meer rust is en minder spanning, zij beter in staat zijn om bij hun
fantasie te komen. Hierop vroeg één van de vrouwen zich af of hierbij de piramide van Maslow een rol speelt. Volgens deze theorie is er geen ruimte voor zaken als
creativiteit wanneer niet voldaan is aan de basisbehoeften zoals fysieke
behoeften, veiligheid en zekerheid. Een logische theorie, al herkent één van de
deelneemsters eerder het tegenovergestelde bij zichzelf: zij vlucht juist vaak in
de veilige wereld der fantasie. Aan de andere kant heeft ook zij meer moeite
met creatief denken wanneer er sprake is van een deadline; dus stress.
Naast een gebrek aan
fantasie werden ook de kenmerken van alexithymie betreffende emoties herkent.
Sommige vrouwen vinden het moeilijk hun gevoelens te herkennen en te benoemen,
al hebben sommige dat in de loop van hun leven wel steeds beter leren doen. Ook
is het voor enkele vrouwen moeilijk te beredeneren waarom ze een bepaalde
emotie ervaren: ‘ik ben bozig maar waarom?’
Verder vertelde één van de
vrouwen moeite te hebben met het woord ‘angst’. Zij associeert het woord ‘angst’
als iets ‘waar je verschrikkelijk bang voor bent’. En ‘ergens bang voor zijn’ ,
zoals een lichte spanning bijv. voor een tandartsbezoek of een
sollicitatiegesprek, is bij haar géén ‘angst; het zijn voor haar twee
verschillende dingen.
Wat ook herkend werd in de
groep was dat lichamelijke gewaarwordingen niet altijd, of soms vertraagd, worden
gekoppeld aan emoties. Eén van de deelneemsters kwam er pas laat achter dat de
brok in haar keel, die ze vaak voelde, veroorzaakt werd door haar emoties. Een
andere deelneemster koppelt de hartkloppingen die ze soms heeft, vaak vertraagt
aan haar gevoelens van stress.
Voor de volgende maand,
woensdag 4 maart is het thema: ASS en grenzen aangeven.
Voor mensen met een ASS
begint het er vaak mee dat ze niet goed voelen waar de grens ligt. En als je
dat wel voelt, dan moet je dat ook nog (op een assertieve manier) over kunnen
brengen. Het kan ook zijn dat je zelf over je grenzen gaat, zonder dat iemand
dat van je vraagt.
Hoe stel jij je grenzen en
hoe geef je die aan? Welke problemen ervaar je daar bij? Wat heb je hier in de
loop der jaren over geleerd?
Je bent van harte welkom
als je hierover met andere autivrouwen wilt praten.
Interessant om in dit kader te lezen:
https://mandyverleijsdonk.wordpress.com/2017/05/10/o-wacht-dat-was-blijkbaar-mijn-grens/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten